12. Ceza Dairesi 2019/5853 E. , 2020/724 K.
"İçtihat Metni"Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Trafik Güvenliğini Tehlikeye Sokma
Hüküm :TCK"nın 179/2-3, 62, 58, 53/1-a,b,c,d,e. maddeleri uyarınca mahkumiyet
Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
T.C. Anayasa Mahkemesinin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararının 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle, iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesi gerekliliğinin infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmüştür.
Olay tarihinde yapılan rutin yol kontrolünde durdurulan ve güvenli sürüş yeteneğini ortadan kaldıracak şekilde 2,95 promil alkollü olarak araç kullandığı tespit edilen sanık hakkında trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçunu işlediği gerekçesi ile mahkumiyetine karar verilmesine ilişkin yerel mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın sübuta ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Sanığın TCK"nın 179/3. maddesi yollamasıyla TCK"nın 179/2. maddesi uyarınca cezalandırılması gerekirken, TCK"nın 179/2-3 maddesi uyarınca hüküm kurulması;
2-Hükmolunan cezanın, 5237 sayılı TCK"nın 58. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve mükerrir hakkında cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına karar verilirken sanığın adli sicil sabıka kaydında yer alan en ağır cezayı içeren ilamın tekerrüre esas alınması gerekirken, birden fazla ilamın tekerrüre esas alınması;
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak; yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususlarda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hükmün birinci paragrafındaki “TCK"nın 179/2-3. maddesi” ibaresinin hükümden çıkarılarak, yerine ""TCK"nın 179/3. maddesi delaleti ile 179/2. maddesi"" ibaresinin eklenmesi ve beşinci paragrafında yer alan "İzmir 20. Asliye Ceza Mahkemesinin 20114/15 Esas 2014/525 Karar sayılı ilamı ile" ibaresinin çıkarılması ve hükümdeki diğer hususların aynen bırakılması suretiyle, eleştirilen husus dışında sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 21/01/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
