MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI

Davacı vekili özetle; davacının davalı şirketin ...’de bulunan iş yerinde yurt içi tır şoförü olarak 14/12/2012 tarihinde çalışmaya başladığını, 26/07/2013 tarihine kadar kesintisiz olarak çalıştığını, davacının aylık 1.400,00 TL ücret aldığını, fesih tarihi itibariyle 2013 yılının Haziran ve Temmuz aylarına ait maaşlarını alamadığını, ayrıca 2013 yılının Temmuz ayı yol harcırahının da ödenmediğini, müvekkiline tebliğ edilen sürüş ve dinlenme süreleri formuna hiçbir zaman uyulmadığını, bu nedenlerle davacının 26/07/2013 tarihli noter ihtarnamesi ile iş akdini haklı nedenle feshettiğini iddia ederek; fazla mesai ücreti, yıllık izin ücreti, ödenmeyen ücret alacağı ve harcırah alacaklarının faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.(Davacı daha sonra ... 2. İş Mahkemesinin 2015/271 Esas sayılı dosyası ile, davalı aleyhine açtığı davada kıdem tazminatı alacağının faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.)
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili özetle; iş sözleşmesinin sona erme şekli açısından davacının kıdem ve ihbar tazminatına hak kazanmasının mümkün olmadığını, tam tersine müvekkil şirketin mağduriyetine neden olduğundan müvekkil şirket lehine ihbar tazminatı talep etme hakkının doğduğunu, davacının müvekkil şirket bünyesinde çalıştığı süre boyunca aylık ücretini gecikme yaşamadan aldığını, şirket kayıtlarında da bu mevzuunun görüleceğini, davacının fazla çalışma ücretlerinin de ödendiğini savunarak, davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak; asıl davanın ve birleşen davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Somut uyuşmazlıkta; davacının dava dilekçesi ve aşamalarda ki beyanlarına göre, kullandığı yıllık ücretli izin süresi toplamda 10 gün olup, hizmet süresine göre hak kazandığı izin süresinden 10 gün düşülerek, bakiye 4 gün üzerinden hesaplanıp, kabulü gerekirken, yıllık izin ücreti talebinin yazılı şekilde 7 gün üzerinden hesaplanarak hüküm altına alınması hatalıdır.
3-Dosyada mübrez puantaj belgeleri ve takograf kayıtlarına göre, iş akdinin feshedildiği Temmuz ayında davacının fiili olarak 6 gün çalıştığı anlaşılmaktadır. İşverence sunulan ödeme belgelerine göre, davacıya 6 günlük harcırah alacağının ödendiği sabittir. Davacının bakiye harcırah alacağı bulunmadığından harcırah alacağı talebinin reddi yerine, kabulü isabetsizdir.
4-Davacı dava dilekçesinde, fesih tarihi itibariyle 2013 yılının Haziran ve Temmuz aylarına ait maaşlarını alamadığını iddia etmiş ise de;
Haziran ayı ücret alacağı dava açılmadan önce ödendiğinden, ücret alacağı talebinin Haziran ayına ilişkin kısmında davacı haksız olup, bu durumun davalı lehine hükmedilecek vekalet ücreti ve davalının sorumlu olduğu yargılama giderlerinde gözetilmemesi de hatalıdır.
5- Davacı tarafından açılan dava, belirsiz alacak davası türlerinden kısmi eda, külli tespit davası niteliğinde olduğundan, dava ile istenen miktarlara dava tarihinden, arttırılan miktarlara artırım tarihinden itibaren faiz yürütülmesi yerinde ise de, dava ve artırım tarihlerinin hükümde açıkça belirtilmemesinin, yine kıdem tazminatına ilişkin hükümde fesih tarihinin açıkça yazılmamasının, infazda tereddüt yaratacağının düşünülmemesi de hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
F)Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 12.12.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.