Danıştay İdare Dava Daireleri Kurulu 2020/1265 Esas 2021/1378 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
İDARİ DAVA DAİRELERİ KURULU
Esas No : 2020/1265
Karar No : 2021/1378

TEMYİZ EDENLER : I- (DAVALI) : … Bakanlığı
VEKİLİ: Hukuk Müşaviri Av. …

II- (DAVALI YANINDA MÜDAHİL): … İletim A. Ş.
VEKİLİ: Av. …

KARŞI TARAF (DAVACI) : … Enerji Maden San. ve Tic. A.Ş.
(Eski Unvanı: ... Termik Elektrik Sanayi ve Ticaret A.Ş.)

VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : Danıştay Onüçüncü Dairesinin 19/12/2019 tarih ve E:2013/3130, K:2019/4475 sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Yap İşlet Devret, Yap İşlet ve İşletme Hakkı Devir Sözleşmesi kapsamında faaliyette bulunan santrallere yönelik olarak, üretime ilişkin sistem kullanım bedeli için 30/06/2003 tarih ve 2140 sayılı Makam Olur'u ile belirlenen uygulamanın sürdürülmesi, tüketime yönelik sistem kullanım bedelinin ödenmesi ve teminat mektubunun verilmesinin santralleri işleten şirketler tarafından yerine getirilmesi, TEİAŞ Genel Müdürlüğü ile ilgili şirketler arasında sistem kullanım anlaşmalarının imzalanarak anlaşma kapsamındaki yükümlülüklerin şirketler tarafından ifa edilmesine dair ... tarih ve ... sayılı Enerji ve Tabii Kaynaklar Bakanlığı Olur'u ile söz konusu Olur'un bildirimine ilişkin ... tarih ve … sayılı Enerji ve Tabii Kaynaklar Bakanlığı Enerji İşleri Genel Müdürlüğü işleminin iptali istenilmiştir.
Daire kararının özeti: Danıştay Onüçüncü Dairesinin 19/12/2019 tarih ve E:2013/3130, K:2019/4475 sayılı kararıyla;
Usul Yönünden;
Davalı idare tarafından, davanın süre aşımı yönünden reddi gerektiğinin ileri sürüldüğü,
Davalı idarenin usule yönelik bu itirazının geçerli görülmeyerek esasın incelenmesine geçildiği,
Esas Yönünden;
3096 sayılı Türkiye Elektrik Kurumu Dışındaki Kuruluşların Elektrik Üretimi, İletimi, Dağıtımı ve Ticareti ile Görevlendirilmesi Hakkında Kanun'un 9. maddesine; Türkiye Elektrik Üretim İletim Anonim Şirketi ve Türkiye Elektrik Dağıtım Anonim Şirketi Dışındaki Kuruluşlara Elektrik Enerjisi Üretim Tesisi Kurma ve İşletme İzni Verilmesi Esaslarını Belirleyen Yönetmeliğin "Tarife" başlıklı 8. maddesinin (a) ve (b) bentlerine; İmtiyaz Sözleşmesinin 18., 21. ve 29. maddelerine yer verilerek,
İmtiyaz Sözleşmesinin 29. maddesinde, sözleşmenin imzalandığı tarihten sonra mevzuatta meydana gelebilecek değişikliklerin tarafları etkileyen hükümlerinin sözleşmeye ve tarifeye yansıtılacağının açıkça öngörüldüğü,
Ayrıca, 3096 sayılı Kanun'un 9. maddesinde ve bu Kanun uyarınca yürürlüğe konulan Yönetmelik hükümlerine göre tarifelerin tespitinde; yıllık işletme, bakım, onarım giderleri ve diğer masraf ve harcamalar ile ortaklara dağıtılacak mâkul bir temettü için gelirin sağlanmasının esas olduğu,
Üretim için tüketilen elektriğin de TEİAŞ ile yapılacak bağlantı ve sistem kullanım anlaşmaları çerçevesinde iletim sistemi kullanılarak nakledileceği, buradaki maliyet unsurunun ise iletim sistem kullanım bedeli olarak ortaya çıktığı açık olduğundan; bu maliyet unsurunun, bağlantı ve sistem kullanım anlaşmasının, anlaşma kapsamındaki yükümlülüklerin ve şirketler tarafından verilecek teminat mektubunun da sözleşme ve tarife oluşturulurken göz önünde bulundurulacağında kuşku olmadığı,
Dolayısıyla, mevcut sözleşme ve eki tablolar hazırlanırken söz konusu olmayan sistem kullanım anlaşmalarının imzalanması, sözleşme kapsamındaki yükümlülüklerin şirketler tarafından ifa edilmesi ve yine bu kapsamda teminat mektubu verilmesi ile tüketime yönelik sistem kullanım bedeli şeklindeki bir gider kaleminin daha sonra sektörü düzenlemeye yönelik mevzuatla getirildiği anlaşıldığından, bu durum da dikkate alınarak sözleşmenin ve sözleşme eki tablolarının buna göre yeniden düzenlenmesi ve oluşturulması gerektiği sonucuna varıldığı,
Bu itibarla, mevzuat değişikliği kapsamında davacı şirketin sözleşmesi ve eki tarife tabloları revize edilmeden tesis edilen dava konusu işlemlerde hukuka uygunluk bulunmadığı gerekçesiyle, dava konusu işlemlerin iptaline karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davalı idare ve davalı yanında müdahil tarafından, 2003 tarihli Olur ile üretilen elektriğin iletim sistemi kullanım bedelinin ürün maliyeti kapsamında görüldüğü; ancak, dava konusu Olur ile üretim şirketlerine yansıtılması öngörülen bedelin santrallerin iç enerji ihtiyacı kapsamında tüketimde kullandıkları elektriğin iletim sistemi kullanım bedeline ilişkin olduğu; bu yönüyle söz konusu bedelin işletme gideri mahiyetinde olduğu; işletme giderinin davacı şirket ile aralarında imzalanan İmtiyaz Sözleşmesinin 18. maddesinde enerji satış tarifesinin bileşenlerini oluşturan üretim bedeli ve kapasite bedeli içinde yer aldığı; yine İmtiyaz Sözleşmesine göre kapasite bedelinin % 20'si dışında kalan kısmı ile üretim bedelinin yakıt dışında kalan kısmının ABD tüketici endeksinde meydana gelen artış oranında güncellendiği; dolayısıyla, davaya konu Olur'da işaret edilen tüketime yönelik iletim kullanım bedelinin tarifeye yansıtılmasını gerektiren bir durumun söz konusu olmadığı belirtilerek, Daire kararının bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Davacı tarafından, yargılamanın tüm aşamalarında hukuka aykırılık gerekçesi noktasında ileri sürdükleri savların haklı bulunduğu; şirketlerinin ürettiği enerjiyi serbest piyasa koşullarında Elektrik Piyasası Kanunu ve ilgili mevzuat kapsamında satma yetkisine sahip olmadığı; bu bağlamda, Çayırhan Termik Santrali ile ilgili hak ve yükümlülüklerinin davalı bakanlıkla akdedilen İmtiyaz Sözleşmesi ve eklerine göre belirlendiği; İmtiyaz Sözleşmenin 18. maddesinde unsurları saptanan ve Sözleşmenin ekinde yer alan tarifeye göre üretilen elektriğin TETAŞ'a satıldığı; imtiyaz süresi için yıllar itibarıyla sabit şekilde belirlenen tarifenin hangi hallerde revize edileceği hususunun da İmtiyaz Sözleşmesi ve eklerinde düzenlendiği; bu Sözleşme imzalandıktan sonra EPDK kararı nedeniyle aleyhlerine oluşan mali külfetin tarife revizyonu yapılmaksızın üretim şirketlerinden talep edilemeyeceği; EPDK kararlarıyla oluşan mali külfetin üretim şirketlerine yansıtılmaması ile ilgili hukuki gerekliliğin 2003 tarihli Olur ile davalı bakanlık tarafından da kabul edildiği; dava konusu Olur'a dayalı olarak TEİAŞ ve TETAŞ arasında iletim sistemi bedellerine ilişkin olarak yapılan Uygulama Protokolünde tüketime esas-üretime esas ayrımı yapılmaksızın, tüm iletim bedellerinin TETAŞ tarafından TEİAŞ'a ödeneceği hususunun kararlaştırıldığı; davalı bakanlığın tüketime esas iletim sistemi kullanım bedelinin İmtiyaz Sözleşmesi ekinde yer alan tarifedeki işletme gideri kapsamında olduğu yönündeki iddiasının, İmtiyaz Sözleşmesi, İhale Şartnamesi ve Fizibilite Raporu karşısında kabul edilemez olduğu; nitekim İmtiyaz Sözleşmesi ve Elektrik Satış Anlaşması hükümlerine göre, TETAŞ'ın şirketlerine teslim edilen enerji üzerinden ödeme yaptığı; dolayısıyla, İmtiyaz Sözleşmesine ekli tarifede yer alan işletme gideri kapsamında, iç ihtiyaç nedeniyle tüketilen elektrik enerjisinin yer aldığından söz edilemeyeceği; dava konusu işlemlerde, tüketime esas iletim bedellerinin ödenmesi yanında, şirketlerine TEİAŞ ile sistemi kullanım anlaşmalarının yapılarak TEİAŞ'a teminat mektubu sunulması yönünde yükümlülükler getirildiğinden ve anılan anlaşmalar elektrik piyasası mevzuatı uyarınca teknik ve mali bir takım yükümlülükler içerdiğinden, İmtiyaz Sözleşmesinin 29. maddesi uyarınca tarife revizyonu yapılması gerektiği; bu revizyon yapılmadan anılan yükümlülüklerin, şirketlerine tahmil edilemeyeceği belirtilerek, temyiz istemlerinin reddi gerektiği savunulmaktadır.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ … DÜŞÜNCESİ : Temyiz istemlerinin reddi ile Daire kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay İdari Dava Daireleri Kurulunca, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE:
MADDİ OLAY :
3096 sayılı Türkiye Elektrik Kurumu Dışındaki Kuruluşların Elektrik Üretimi, İletimi, Dağıtımı ve Ticaret ile Görevlendirilmesi Hakkında Kanun çerçevesinde, ... tarih ve … sayılı Bakanlar Kurulu Kararı ile görevlendirilen davacı şirket ve davalı idare arasında 07/01/1999 tarihinde Çayırhan Termik Santralinin Rehabilitasyonu ve İşletilmesi İçin Görev Verilmesine İlişkin İmtiyaz Sözleşmesi imzalanmıştır. Bu kapsamda, santralin 1. ve 2. üniteleri 30/06/2000, 3. ve 4. üniteleri ise 05/10/2001 tarihinde şirkete fiilen devredilmiş ve işletilmeye başlanmıştır.
... tarih ve … sayılı Enerji Piyasası Düzenleme Kurulu kararının (f) bendinde, 4628 sayılı Kanun gereğince lisans alması gereken ve uzun vadeli satış anlaşmaları ile akde bağlanmış olan Yİ, YİD ve İHD (Ü) kapsamındaki şirketlerin, TEİAŞ ile yapacakları bağlantı ve sistem kullanım anlaşmaları çerçevesinde ürettikleri enerjiyi iletim sistemini kullanarak nakletmeleri sonucu oluşan sistem kullanım bedelini, TEİAŞ'a ödeyecekleri hususunun kurala bağlanması üzerine, YİD ve İHD kapsamındaki şirketlerin büyük bir bölümünün sözleşmelerinde mevzuat değişikliklerinden kaynaklanan artışların tarifeye yansıtılacağının düzenlendiği, bu doğrultuda şirketlerin mevzuat gereği ödemeleri gereken iletim hizmet bedellerinin tarifeye yansıtılarak geri alınması sonucunu doğurduğu, iletim hizmet bedelinin YİD ve İHD kapsamındaki şirketlerin tarifelerine yansıtılması hâlinde, bu bedellerin her değişiminde Gelir-Gider ve Fon Akış Tablolarının yeniden düzenlenmesi ve onaylanması gerektiğinden, bu durumun uygulamada gecikmelere neden olacağı gerekçesiyle, sözleşmelerdeki tarifeler konusunda yeni düzenleme yapılıncaya kadar 2003 yılı için geçici olarak TEİAŞ tarafından şirketlere düzenlenen iletim hizmet bedeli faturalarının şirketler tarafından tarife unsuru dışında düzenlenecek ayrı faturalarla TETAŞ’a aktarılması ve TETAŞ’ca TEİAŞ’a ödeme yapılmasına ilişkin 30/06/2003 tarih ve 2140 sayılı Bakan Olur'u alınmıştır.
Akabinde, TEİAŞ ve TETAŞ arasında iletim hizmeti bedellerinin ne şekilde ödeneceğine ilişkin usul ve esasları belirleyen 10/07/2003 tarihli "İletim Bedellerinin Ödenmesine İlişkin Uygulama Protokolü" imzalanmıştır.
Daha sonra, YİD ve İHD kapsamındaki şirketlerin iletim hizmet bedellerine ilişkin olarak 2003 yılı için 30/06/2003 tarih ve 2140 sayılı Olur ile belirlenen esaslar çerçevesinde yürütülen uygulamanın, gerekli sözleşme ve tarife revizyonları ile şirketlerin 4628 sayılı Kanun kapsamında sözleşme tadilatlarının yapılmasına kadar sürdürülmesi 31/12/2003 tarih ve 4396 sayılı Bakan Olur'u ile uygun görülmüştür.
Ancak bu kez, Enerji Piyasası Düzenleme Kurulunca, 01/04/2005 tarih ve 470 sayılı kararın (d) bendinde, "TEİAŞ, 22 bölge bazında ayrı ayrı olmak üzere üretici ve tüketiciler için iletim tarifesi uygulayacaktır."; 21/12/2006 tarih ve 1029 sayılı kararının (b) bendinde ise, "TEİAŞ, 22 bölge bazında ayrı ayrı olmak üzere üretici ve tüketiciler için; iletim sistemi sistem kullanım fiyatı, iletim sistemi sistem işletim fiyatı uygulayacaktır." düzenlemelerinin getirilmesi üzerine, TETAŞ tarafından, sistem iletim ve iletim ek ücretleri adıyla kesilen bazı faturalar, TETAŞ ve TEİAŞ arasında imzalanan "İletim Bedellerinin Ödenmesine İlişkin Uygulama Protokolü" kapsamında bulunmadığı gerekçesiyle iade edilmiştir. Bu durum karşısında, davacı ve dava dışı başka bir şirket, muhtelif tarihlerde davalı Bakanlıktan görüş istemiştir. Aynı şekilde, Enerji Piyasası Düzenleme Kurumu da, 20/06/2013 tarihli yazı ile, yap işlet devret santrallerinin "Bağlantı ve Sistem Kullanım Anlaşmaları"nın imzalanması konusunda Bakanlığın görüşünü sormuştur.
Bunun üzerine, dava konusu Bakan Olur'u tesis edilmiş ve davacıya bildirilmiştir. Temyizen incelenen dava, anılan Bakan Olur'u ve buna ilişkin bildirim işleminin iptali istemiyle açılmıştır.

İLGİLİ MEVZUAT :
3096 sayılı Türkiye Elektrik Kurumu Dışındaki Kuruluşların Elektrik Üretimi, İletimi, Dağıtımı ve Ticareti ile Görevlendirilmesi Hakkında Kanun'un 9. maddesinde, "Enerji tarifeleri, görevli şirketin teklifi ve Enerji ve Tabii Kaynaklar Bakanlığının onayı ile yürürlüğe girer. Tarifelerin tespitinde, yıllık işletme, bakım ve onarım giderleri, faiz ve kur farkı garantisi verilmemiş ise kur farkları, teknik ve sermaye amortismanları, (...) diğer masraf ve harcamalar ile ortaklara dağıtılacak mâkul bir temettü için gerekli gelirin sağlanması esas alınır. Görevli şirketler ile üretilen elektriğin satılacağı kurum ve şirketler arasında bu satışların miktar ve şartlarını tanzim eden ve bir yıldan fazla süreli olabilen sözleşmeler yapılması ve bu sözleşmelere tarifeler ile ilgili özel hükümler konulması; Bakanlar Kurulu kararı ile mümkündür." kuralına yer verilmiştir.
İmtiyaz Sözleşmesinin 18. maddesinde, şirkete ödenecek bedelin kapasite bedeli ve üretim bedeli olmak üzere iki kısımdan oluştuğu, sözleşmenin Ek-1'inde belirtilen üretim miktarlarının, tarifede hiçbir değişiklik yapılmadan gerçekleştirileceği, mücbir sebepler ve TEAŞ'tan kaynaklanan nedenler veya sözleşmede açıkça belirtilen hâller dışında, ortaya çıkabilecek maliyet artışları ve yeni yatırım ihtiyaçlarının şirket tarafından finanse edileceği ve hiçbir şekilde enerji satış bedeline yansıtılmayacağı, TEAŞ'tan kaynaklanan nedenler sonucunda tesislerde kısmen veya tamamen üretim yapılamaması durumunda TEAŞ tarafından şirkete kapasite bedeli ödenmeye devam edileceği, işletme süresi boyunca yıllık net enerji üretim miktarlarının gerçekleştirilebilmesi için gerekli olan ve ileride gerekli olduğu ortaya çıkabilecek tüm yatırım, yenileme, bakım giderleri ile işletme hakkı devir bedeli giderlerinin tarifeye dâhil edildiği, finansman temin şartlarında olabilecek artışların hiçbir şekilde tarifeye yansıtılmayacağı, Ek-1'de yer alan tarifenin, 30/04/1997 tarihinden itibaren fiili devre kadar yapılacak toplu iş sözleşmesinin sonuçlarının etkisi oranında Bakanlıkça revize edileceği; 19. maddesinde, enerji fiyatına ait kapasite bedelinin %20'si ile üretim bedelinin (3 üncü ve 4 üncü üniteler için ana yakıt giderleri hariç) tamamının 01/01/1998 tarihinden itibaren başlamak üzere, sözleşme süresince bir sonraki takvim yılının ilk ayı itibarıyla bir önceki yıla ait ABD tüketici fiyatları genel endeks sayıları ortalama artış oranı kullanılarak uyarlanacağı; 21. maddesinde, santralin yol verme trafoları ile enterkonnekte sistemden aldığı enerjiyi, enterkonnekte sisteme verdiği enerji miktarlarından düşeceği, 18. maddede düzenlenen tarife esasları çerçevesinde ABD Doları bazında hazırlanacak fatura bedelinin, ödeme tarihindeki Merkez Bankası döviz satış kuru üzerinden Türk Lirası olarak ödeneceği, ödemelerin, faturanın TEAŞ'a tebliğinden itibaren otuz gün içinde yapılacağı, TEAŞ ve EEF tarafından yapılacak ödemelerin Hazine Müsteşarlığınca garantisi prensiplerinin sözleşmenin ekinde yer aldığı; 29. maddesinde, sözleşmenin imzalandığı tarihten sonra mevzuatta meydana gelebilecek değişikliklerin tarafları etkileyen hükümlerinin sözleşmeye ve tarifeye yansıtılacağı belirtilmiştir.

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Temyizen incelenen Daire kararında, Enerji Piyasası Düzenleme Kurulunun aldığı kararlar üzerine gündeme gelen tüketime yönelik sistem kullanım bedelinin ödenmesi, yap işlet devret, yap işlet ve işletme hakkı devir sözleşmeleriyle faaliyette bulunan şirketler ile TEİAŞ arasında sistem kullanım anlaşmalarının imzalanması, bu anlaşmalarda öngörülen edimlerin şirketlerce ifa edilmesi ve yine şirketlerce teminat mektubu verilmesi şeklindeki yükümlülüklerin, İmtiyaz Sözleşmesinin imzalanmasından sonra mevzuatta meydana gelen değişiklik niteliğinde olduğu kabul edilmiş ve İmtiyaz Sözleşmesinin 29. maddesi uyarınca, tarifede revizyon yapılmaksızın tesis edilen dava konusu işlemlerde hukuka uyarlık bulunmadığı gerekçesiyle iptal kararı verilmiştir.
Bu bağlamda, somut olaydaki uyuşmazlığın çözüme kavuşturulması için, iptali istenen Bakanlık Olur'u ile, yap işlet devret, yap işlet ve işletme hakkı devir sözleşmeleri kapsamında faaliyette bulunan santrallere tüketime yönelik iletim sistemi kullanımı nedeniyle getirilen yükümlülüklerin, davacı şirket ile davalı bakanlık arasında akdedilen İmtiyaz Sözleşmesinde kararlaştırılan tarifenin işletme giderleri kısmına dahil olup olmadığı hususunun açıklığa kavuşturulması gerekmektedir. Diğer bir anlatımla, davaya konu yükümlülüklerin, İmtiyaz Sözleşmesinin 29. maddesi uyarınca, sözleşme ve tarifenin revizyonunu gerektiren yeni maliyet unsuru olup olmadığının belirlenmesi gerekmektedir.
İlgili mevzuat kısmında metnine yer verilen 3096 sayılı Kanun'un 9. maddesi uyarınca, üretim şirketlerinin satacağı elektriğe ilişkin tarifelerin tespitinde, yıllık işletme, bakım ve onarım giderleri ve diğer masraf ve harcamalar ile ortaklara dağıtılacak mâkul bir temettü için gelirin sağlanması esastır. Anılan Kanun kapsamında, … Termik Santralinin işletilmesi konusunda görevlendirilen davacı şirketin ürettiği elektriğin satış bedeli olarak şirkete ödenecek tutarın hangi kalemlerden oluşacağı, İmtiyaz Sözleşmesinin 18. maddesinde ve Sözleşmenin ekindeki tablolarda sayma suretiyle belirlenmiştir. Anılan maddede, tarifenin "kapasite bedeli" ve "üretim bedeli" şeklinde iki bileşenden oluştuğu hükme bağlanmış, Sözleşmenin ekinde yer alan "Çayırhan Termik Santrali Yıllık Üretim Bedeli Tablosu"nda, üretim bedellerinin anayakıt giderleri, yardımcı yakıt giderleri, değişken personel giderleri, kimyasal madde giderleri ve diğer değişken giderlerden, "Çayırhan Termik Santrali Yıllık Kapasite Bedeli Tablosu"nda ise kapasite bedelinin yatırım geri ödemeleri, işletme hakkı bedeli geri ödemeleri, genel yönetim giderleri, sabit personel giderleri, sigorta, vergiler, sabit işletme ve bakım giderleri, brüt kârdan oluştuğu kabul edilmiştir. Öte yandan, Sözleşmenin 19. maddesinde, enerji fiyatına ait kapasite bedelinin %20'si ile üretim bedelinin (3 üncü ve 4 üncü üniteler için ana yakıt giderleri hariç) tamamının, her yıl ABD tüketici fiyatları genel endeks sayıları ortalama artış oranı kullanılarak güncelleneceği öngörülmüştür.
Buna göre, dava konusu Olur ile, yap işlet devret, yap işlet ve işletme hakkı devir sözleşmeleri kapsamında faaliyette bulunan şirketlerce ödenmesi kararlaştırılan tüketime yönelik sistem kullanım bedelinin, üretim santrallerinin iç ihtiyaçları için tükettiği elektrik nedeniyle iletim sisteminin kullanılması karşılığında ödenen tutar olduğu, bu haliyle, üretim santrallerinin iç ihtiyaçları için tükettiği elektrik nedeniyle iletim sisteminin kullanılması kapsamında getirilen tüm yükümlülüklerin İmtiyaz Sözleşmesinin 18. maddesiyle eki tarife tablolarında yer alan işletme gideri mahiyetinde bulunduğu gözetildiğinde; işletme giderlerinin davacı şirket ile davalı bakanlık arasında akdedilen İmtiyaz Sözleşmesine ekli tarife kapsamında yer alması ve bu işletme giderlerinin her yıl ABD tüketici endeksinde meydana gelen artış oranında güncellenmesi karşısında, anılan yükümlülüklerin İmtiyaz Sözleşmesinin 29. maddesi uyarınca sözleşme ve tarife revizyonunu gerektiren maliyet unsurları niteliğinde olmadığı sonucuna varılmıştır.
Bu itibarla, dava konusu işlemlerde hukuka aykırılık, temyizen incelenen Daire kararında ise hukuka uyarlık görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Davalı idare ve müdahilin temyiz isteminin kabulüne;
2.Dava konusu işlemlerin yukarıda özetlenen gerekçeyle iptaline ilişkin Danıştay Onüçüncü Dairesinin temyize konu 19/12/2019 tarih ve E:2013/3130, K:2019/4475 sayılı kararının BOZULMASINA,
3.Yeniden bir karar verilmek üzere dosyanın anılan Daireye gönderilmesine,
4.Kesin olarak, 01/07/2021 tarihinde oyçokluğu ile karar verildi.

KARŞI OY
X- Temyiz edilen kararla ilgili dosyanın incelenmesinden; Danıştay Onüçüncü Dairesince verilen kararın usul ve hukuka aykırı bulunmadığı, dilekçelerde ileri sürülen temyiz nedenlerinin kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte olmadığı anlaşıldığından, temyiz istemlerinin reddi ile temyize konu kararın onanması gerektiği oyuyla, karara katılmıyoruz.