Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK"nın 85/2, 62/1, 50/4-1.a, 52/2-4, 53/6. maddelerine göre mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanıkların mahkumiyetine ilişkin hükümler, sanıklar müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Olay günü, yurda yasa dışı yollarla giriş yapmış olan ve sanıkların müştereken şirket müdürü oldukları ... Doğrama Gayrimenkul İnşaat Nakliye Sanayi ve Ticaret Ltd. Şti."ye ait inşaatta kaçak işçi olarak çalıştıkları anlaşılan, ... ve ..."nın, inşaatın yakınında bulunan ve konaklama amacıyla kalmış oldukları konteyner önünde ısınmak amacıyla ateş yaktıkları, daha sonra ateşi yaktıkları boya kutusunu konteyner içine aldıkları ve uyudukları, sönen ateşin küllerinden sızan karbonmonoksit gazından etkilenip zehirlenerek öldükleri olayda;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 23/01/2018 tarih, 2017/463 Esas, 2018/20 Karar sayılı ve 23/01/2018 tarih, 2015/962 Esas, 2018/16 Karar sayılı ilamlarında vurgulandığı üzere, sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının ödenmemesi halinin infaz aşamasında değerlendirilmesi gerektiği dikkate alındığında, 5237 sayılı TCK"nın 52/4. maddesine yönelik uygulama bozma nedeni yapılmayarak, tebliğnamedeki düzeltilerek onama görüşüne iştirak edilmemiştir.
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanıklar müdafiinin sanıkların beraatlerine karar verilmesi gerektiğine, mahkumiyet kararlarının usul ve yasaya aykırı olduğuna ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Taksirle işlenen suçlarda iştirak hükümlerinin uygulanamayacağı gözetilerek, yargılama giderinin her bir sanığa sebebiyet verdikleri tutar kadar ayrı ayrı yükletilmesine karar verilmesi gerekirken, yargılama giderlerinin eşit olarak tahsiline karar verilmesi,
2-5237 sayılı TCK"nın 53/6. maddesinde, belli bir meslek veya sanatın ya da trafik düzeninin gerektirdiği dikkat ve özen yükümlülüğüne aykırılık dolayısıyla işlenen taksirli suçtan mahkûmiyet hâlinde, üç aydan az ve üç yıldan fazla olmamak üzere, bu meslek veya sanatın icrasının yasaklanmasına ya da sürücü belgesinin geri alınmasına karar verilebileceğinin düzenlendiği, madde uyarınca bir mesleğin icrasının yasaklanabilmesi için o mesleğin ruhsatnameye bağlı olarak yürütülmesi gerektiği dikkate alındığında, dosya içeriğine inşaat işleri ile uğraştığı tespit edilen sanıkların, icra ettiği mesleğin ruhsatnameye bağlı olarak yürütülen bir meslek olmadığı nazara alınmadan, çalışma hürriyetini kısıtlayacak şekilde soyut ifadelerle 1 yıl süre ile meslek ve sanatlarını icralarından yasaklanmalarına karar verilmesi,
3-Sanıklar hakkında hükmedilen uzun süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verilirken, uygulanan Kanun maddesinin gösterilmemesi suretiyle CMK"nın 232/6. maddesine ve adli para cezasının belirlenmesine esas alınan tam gün sayısının gösterilmemesi suretiyle TCK"nın 52/3. maddesine aykırı hareket edilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükümlerin bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususun aynı Kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hükmün yargılama giderleri ile ilgili paragrafında yer alan "eşit olarak" ibaresinin "sebebiyet verdikleri oranda" şeklinde değiştirilmesi, hükmün TCK"nın 53/6 uygulanmasına ilişkin paragrafının hükümden çıkarılması, hükmün (1) numaralı bendin dördüncü paragrafının hükümden çıkarılarak yerine, "Sanıklar hakkında verilen taksirli suçtan hapis cezasının, TCK"nın 50/4-1.a maddesi ve fiilin tüm özellikleri dikkate alınarak adli para cezasına çevrilmesine, TCK"nın 52/3. maddesi gereğince adli para cezasının belirlenmesine esas tam gün sayısının 1520 gün olarak belirlenmesine, TCK"nın 52/2. maddesi gereğince bir günlüğü taktiren 20,00 TL üzerinden paraya çevrilerek sanıkların ayrı ayrı 30.400.00"er TL adli para cezası ile cezalandırılmalarına" ibarelerinin eklenmesi suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin isteme uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 21.01.2020 tarihinde oybirliği ile karar verildi.