MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacı vekili, müvekkiline ait sondajlı kamyona, davalının sürücüsü olduğu aracın çarpması sonucu hasarlandığını, kazanın meydana gelmesinde davalı sürücünün tam kusurlu olduğunu, müvekkiline ait araçta değer kaybı meydana geldiğini, tamir süresince aracın kullanılamaması nedeniyle kazanç kaybının olduğunu belirterek 5.000,00 TL kazanç kaybı ile araçta meydana gelen değer kaybı 10.000,00 TL"nin kaza tarihinden itibaren işleyecek reeskont faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı, kazanın meydana gelmesinde kusurunun bulunmadığını, aracın eski model olması nedeniyle değer kaybı olmayacağını, talep edilen kazanç kaybının fahiş olduğunu ileri sürerek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan deliller ve benimsenen bilirkişi raporuna göre; davanın kısmen kabulü ile 6.540,00 TL"nin kaza tarihinden itibaren işleyecek reeskont faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiş; hüküm, davalı tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde, özellikle oluşa uygun olarak düzenlenen uzman bilirkişi raporunda belirtilen kusur oranlarının hükme esas alınmasında bir usulsüzlük bulunmamasına göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2-Dava, trafik kazasından kaynaklanan tazminat istemine ilişkindir.
Davacı vekili, müvekkiline ait sondajlı kamyonun tamir süresince kullanılamaması nedeniyle kazanç kaybına uğradığını ileri sürmüştür. Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda, kamyonun tamir süresinin 15 gün olacağı, günlük kazanç kaybının kdv hariç 200,00 TL olduğu kabul edilerek KDV dahil kazanç kaybının toplam 3.540,00 TL olduğu belirtilmiştir. Bilirkişi raporunda, günlük kazanç kaybı belirlenirken hangi verilerin esas alındığı gösterilmemiştir. Davacı tarafça kazanç kaybı hususunda bir belge dosyaya sunulmadığı gibi mahkemece de inceleme ve araştırma yapılmamıştır. O halde mahkemece, Esnaf Sanatkarlar veya Şoförler Odası (Cemiyeti) gibi meslek kuruluşlarından bu nitelikteki bir aracın kaza tarihi itibariyle (sürücü-yardımcı ücretleri, yakıt, bakım v.s. masraf ve amortisman giderleri düşüldükten sonra) günlük ve aylık ortalama net kazancının sorulması, varsa davacı tarafın ticari defter ve kayıtlarının getirtilmesi, faturaların istenmesi ve toplanan delillerle birlikte bilirkişiden ek rapor alınarak sonucuna göre karar verilmesi gerekirken eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle, davalının sair temyiz itirazlarının reddine, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalının temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine 2.12.2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.