Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/3320 Esas 2020/718 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/3320
Karar No: 2020/718
Karar Tarihi: 21.01.2020

Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/3320 Esas 2020/718 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, yeğeni ile bulunduğu evinde ikinci kattan çıkarken elektrik çarpması sonucu ölen müteveffanın ölümüne sebebiyet vermek suçundan 2 yıl hapis cezasına çarptırılmış ve hükmün açıklanması geri bırakılmıştır. Ancak denetim süresi içinde yaralama suçu işleyen sanığın önceki hükmü açıklanmıştır. Mahkeme, TCK'nın 85/1, 50/4-1.a ve 52/2-4 maddelerine göre sanığın taksirle öldürme suçundan mahkumiyetine karar vermiştir. CMK'nın 231. maddesi uyarınca ancak yükümlülük kararı belirlenmeyen ve yeniden suç işleyen sanık hakkında, daha önce verilen hükmün aynen açıklanması gerektiği belirtilmiştir. Kararda, yapılan yargılamaya uygun olarak sanığın beraatine karar verilmiştir. Kanun maddeleri ise şöyle açıklanmıştır:
- TCK 85/1: Taksir sonucu ölüme sebebiyet veren kişi, 2 ila 6 yıl arasında hapis cezası ile cezalandırılır.
- TCK 50/4-1.a: Hükmün açıklanması geri bırakılan kişi, hükümle belirlenen sürede suç işlemezse davanın düşmesi kararı verilir.
- TCK 52/2-4: Taksirle ölüme sebebiyet veren kişinin hükmün açıklanması geri bırakılabilir.

12. Ceza Dairesi 2019/3320 E. , 2020/718 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : CMK"nın 231/11. maddesi uyarınca hükmün açıklanması ile; TCK"nın 85/1, 50/4-1.a, 52/2-4. maddelerine göre mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Taksirle öldürme suçundan sanık hakkında yapılan yargılama sonucunda, TCK"nın 85/1. maddesi gereğince 2 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 231/5. maddesi gereğince sanık hakkındaki hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına, aynı maddenin 8. fıkrası uyarınca 5 yıllık denetim süresine tabi tutulmasına dair Kayseri 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 16.05.2013 tarihli ve 2012/417 esas, 2013/272 karar sayılı kararının 24.05.2013 tarihinde kesinleşmesine müteakip sanığın denetim süresi içinde 19.05.2018 tarihinde TCK"nın 86/2. maddesinde tanımlanan yaralama suçunu işlediği ve Kayseri 7. Asliye Ceza Mahkemesinin bu suçtan sanığın mahkumiyetine karar verdiği, hükmün 11.10.2018 tarihinde kesinleştiği ve ihbar üzerine dosya yeniden ele alınarak önceki hükmün 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 231/11. maddesi gereğince açıklanmasına dair kararı kapsayan dosya incelendi.
Müteveffanın, sanık ...’un yeğeni olduğu, olay günü sanığın evinde misafir olarak bulunduğu sırada, ikinci kata demir merdivenlerden çıkarken elektrik akımına kapılması sonucu öldüğü olayda;
CMK"nın 231. maddesinin 11. fıkrası uyarınca ancak, kendisine yüklenen yükümlülükleri yerine getiremeyen sanık hakkında durumunun değerlendirilerek, kısmi infaz veya koşulların varlığı halinde TCK"nın 50 ve 51. maddelerinin uygulanması suretiyle yeni bir mahkumiyet hükmü kurulabileceği, hakkında yükümlülük kararı belirlenmeyen ve yeniden suç işleyen sanık hakkında, daha önce verilen hükmün aynen açıklanmasına karar verilmesi gerekirken, hükmolunan hapis cezasının yasal zorunluluk bulunmadığı halde, adli para cezasına çevrilmesi aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanığın beraatine karar verilmesi gerektiğine, adli para cezasını ödeyecek maddi gücü olmadığı için kararın kendisini yıpratacağına ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 21.01.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.