MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasındaki davadan dolayı Çorlu 2. Asliye Hukuk Mahkemesince verilen 10.01.2018 gün ve 2014/906-2018/10 sayılı hükmün Yargıtayca incelenmesinin davalı-birleşen davada davacı Ergoisviçre Sigorta A.Ş vekili tarafından istenilmekle dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
Asıl dava, haksız fiil nedeniyle maddi tazminat, birleşen Çorlu 1. Asliye Hukuk Mahkemesi"nin 2009/147 E. sayılı dosyası ile görülen dava, yangın sigorta poliçesine dayalı rücuen tazminat ve birleşen Çorlu 1. Asliye Hukuk Mahkemesi’nin 2017/386 E. sayılı dosyası ile görülen dava ise, maddi tazminat istemine ilişkin olup, asıl davanın kısmen, Çorlu 1. Asliye Hukuk Mahkemesi’nin 2017/386 E. sayılı birleşen davanın kabulüne ve Çorlu 1. Asliye Hukuk Mahkemesi’nin 2009/147 E. sayılı birleşen davanın ise kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Davalılardan Akderi Ltd. Şti. vekili yargılamanın safahatında vekillikten istifa etmiş olup, sonrasında mahkemece, Ticaret Sicil Müdürlüğü ile yapılan yazışmalar sonucunda şirketin tasfiye halinde olduğu ve tasfiye memuru atandığı ve de adresinin bildirildiği görülmesine rağmen, dava dilekçesi ve tüm ekleri ile birlikte tebligat, şirketin ortaklarından olan tasfiye memuruna mevzuat gereği uygulanması gereken tebligat silsilesi uygulanmaksızın, doğrudan Tebligat Kanunu’nun 35. maddesine göre gerçekleştirilmiştir. Dolayısıyla, davalı Akderi Ltd. Şti.’nin tasfiye memuruna yapılan tebligat mevcut uygulama şekli itibariyle usulsüzdür.
T.C. Anayasasının "Hak Arama Hürriyeti" başlıklı 36. maddesi "Herkes meşru vasıta ve yollardan faydalanmak suretiyle yargı mercileri önünde davacı veya davalı olarak iddia ve savunma ile adil yargılanma hakkına sahiptir" hükmünü içermektedir.
7201 sayılı Tebligat Yasa"nın 10/1. maddesinde, tebligatın tebliğ yapılacak şahsa bilinen en son adresinde yapılacağı, 10/2. maddesinde de bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması halinde muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresinin, bilinen en son adresi olarak kabul edileceği ve tebligatın buraya yapılacağı düzenlenmiş, Yönetmeliğin 16/2. maddesinde de benzer düzenlemeye yer verilmiştir.
TK"nın 10. maddesinde ifade edilen bilinen en son adres, İçişleri Bakanlığı nezdinde tutulan adrese dayalı merkezi nüfus kayıt sistemindeki (MERNİS) adres olabileceği gibi başka bir adreste olabilir. Her iki durumda da muhatabın bilinen en son adresine normal tebligat (TK m.10) çıkarılması gerekir. Bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması halinde, Yönetmeliğin 79/2. maddesine uygun bir meşruhatda bulunularak TK"nın maddesine göre tebliğ işlemlerini tamamlandıktan sonra muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi bilinen en son adres olarak kabul edilmekte ve TK"nın 21/2. maddesine göre tebligatın buraya yapılması gerekmektedir. Tasfiye halindeki davalı Akderi Ltd. Şti.’nin tasfiye memuruna yapılan tebligatın, tüm bu silsile tamamlanmadan TK"nın 35. maddesine göre tebliğ edilmesi, yukarıda açıklanan yasa ve yönetmelik hükümlerine açıkça aykırılık teşkil etmektedir.
Bu durumda, usulsüz tebligat nedeniyle yargılama, tasfiye halindeki davalı şirketin yokluğunda sonuçlandırılmış olup, davalının Anayasa ile güvence altına alınmış olan savunma hakkı (AY.md. 36) kısıtlanmış olduğundan, sair hususları incelenmeksizin anılan eksikliğin giderilmesi için dosyanın mahalline geri çevrilmesine karar verilmek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, dava dosyasının yerel mahkemeye GERİ ÇEVRİLMESİNE, 13/11/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.