Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2017/16061 Esas 2017/14149 Karar Sayılı İlamı

Tehdit suçundan sanık ...’in, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 106/1-1.cümle gereğince 5 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına dair Ankara 22. Asliye Ceza Mahkemesinin 13/05/2016 tarihli ve 2016/347 esas, 2016/700 sayılı kararı aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğü"nün 08.03.2017 gün ve 94660652-105-06-13261-2016-KYB sayılı yazılı istemi ve Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 17/03/2017 tarih ve 2017/17073 sayılı tebliğnamesiyle bozma düşüncesiyle daireye gönderilmiş olduğu görülmekle,
Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;
Sanık hakkında 5237 sayılı Kanun"un 106/1-1. cümle uyarınca tayin olunan hapis cezasının alt sınırı 6 ay olmasına karşın usul ve yasaya aykırı olacak şekilde 3 ay hapis cezası üzerinden ceza tayini cihetine gidildiği, bunu takiben takdiren başkaca teşdide veya tahfife mahal olmadığına şeklindeki gerekçe ile sonuç olarak sanığın 5 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmek sureti ile infazda tereddüt oluşturacak şekilde çelişkili hüküm kurulmasında isabet görülmediğinden, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunduğu görülmekle,
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesinin 1. fıkrasında “Hakim veya mahkeme tarafından verilen ve istinaf veya temyiz incelemesinden geçmeksizin kesinleşen karar veya hükümde hukuka aykırılık bulunması halinde bu maddede düzenlenen olağanüstü yasa yoluna konu olabileceği,
Dosyanın incelenmesinde, sanık hakkında mahkemece 28/07/2011 tarihinde hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildikten sonra denetim süresi içinde yeniden suç işlemesi nedeniyle duruşma açılarak CMK"nın 231/11. maddesine göre hükmün açıklandığı 13/05/2016 tarihli oturuma sanığa savunmasını bildirmek üzere tebligat çıkartılması ve sonucuna göre sanığın hukukî durumunu değerlendirmesi gerektiği, ancak usulüne uygun tebligata rağmen gelmeyen sanık hakkında savunmasını almadan da hükmün açıklanabileceği gözetilmeden, karar içeriğinde sanığa duruşma günü tebliğ edildi denilse de, dosyanın incelenmesinde gerçekte sanığa duruşma gününü bildirir tebligat gönderilmeden savunma hakkı kısıtlanmak suretiyle hüküm kurulduğunun anlaşılmasına göre, bu hususun usul ve yasaya aykırı olduğu anlaşılmakla, bu yönden de, Kanun Yararına Bozma isteminde bulunup bulunulmayacağının taktiri için dosyanın Adalet Bakanlığı"na sunulmak üzere, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, kanun yararına bozma istemi hakkında bu aşamada bir karar verilmesine yer olmadığına, 03/05/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.