Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Trafik güvenliğini tehlikeye sokma
Hüküm : TCK"nın 179/2, 62/1, 50/1-a, 52/2-4. maddelerine göre mahkumiyet

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Kasıtlı suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK’nın 61/1. maddesinde yer alan ölçütlerden olan failin kastı, suçun işleniş biçimi ile meydana gelen tehlikenin ağırlığı nazara alınmak suretiyle TCK’nın 3/1. maddesi uyarınca işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı olacak şekilde maddede öngörülen alt ve üst sınırlar arasında hakkaniyete uygun bir cezaya hükmolunması gerekirken; olay günü yapılan rutin yol kontrolünde durdurulan ve güvenli sürüş yeteneğini ortadan kaldıracak şekilde 1,51 promil alkollü olarak araç kullandığı tespit edilen sanık hakkında, tespit edilen alkol promil miktarı itibariyle kastının yoğunluğu ve meydana gelen tehlikenin ağırlığı gözetilerek, alt sınırdan uzaklaşılarak hak ve nesafete uygun bir ceza tayini yerine, sanık hakkında eksik cezaya hükmolunması, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 23/01/2018 tarih, 2017/463 Esas, 2018/20 Karar sayılı ve 23/01/2018 tarih, 2015/962 Esas, 2018/16 Karar sayılı ilamlarında vurgulandığı üzere, sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının ödenmemesi halinin infaz aşamasında değerlendirilmesi gerektiği dikkate alındığında, 5237 sayılı TCK"nın 52/4. maddesine yönelik uygulamaya hükümde yer verilmemesi bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanığın mecbur kaldığı için araç kullandığına, eksik incelemeye, kararın hukuka ve yasalara aykırı olduğuna ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında tayin edilen 25 gün hapis cezasının gün para cezasına çevrilmesi sırasında, uygulanan kanun maddesinin gösterilmemesi suretiyle CMK"nın 232/6. maddesine ve adli para cezasının belirlenmesine esas tam gün sayısının gösterilmemesi suretiyle TCK"nın 52/3. maddesine aykırı hareket edilmesi ile 1,51 promil alkollü vaziyette araç kullandığı tespit edilen sanık hakkında TCK"nın 179/2. maddesi gereğince hüküm kurulmuşsa da, kamu davasının TCK"nın 179/3. maddesi uyarınca açıldığı ve sanığın alkollü olması sebebiyle bu madde kapsamındaki suç sübut bulduğundan, sanığın TCK"nın 179/3. maddesi yollamasıyla TCK"nın 179/2. maddesi uyarınca cezalandırılması gerekirken, TCK"nın 179/2. maddesi uyarınca hüküm kurulması,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün dördüncü paragrafının hükümden çıkarılarak yerine, "Sanığa verilen 25 gün hapis cezasınınsuçun işleniş biçimi, şahsi, sosyal ve ekonomik durumu göz önünde bulundurularak, TCK"nın 50/3-1.a maddesi uyarınca adli para cezasına çevrilmesine, TCK"nın 52/3. maddesine göre adli para cezasına esas tam gün sayısının 25 tam gün olarak belirlenmesine, TCK"nın 52/2. maddesine göre bir gün karşılığı 20.-TL olmak üzere sanığın neticeten 500.-TL adli para cezası ile cezalandırılmasına" ibarelerinin yazılması, hükmün birinci paragrafındaki “TCK"nın 179/2.” ibaresinden önce gelmek üzere, ""TCK"nın 179/3. maddesi delaleti ile"" ibaresinin eklenmesi ve hükümdeki diğer hususların aynen bırakılması suretiyle, sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün isteme uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 21/01/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.