MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraflar vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili özetle; davacının 01/07/2007- 27/10/2010 tarihleri arasında ... Gayrimenkul Yatırım ve Yönetim Danışmanlığı San. ve Tic A.Ş. ünvanlı iş yerinde çalıştığını, davacının bu şirkette işçi olarak çalışırken çoğu zaman davalı ...’nun yanında çocuk baktığını, 2.200,00TL net maaş aldığını, haklı neden olmadan işine son verildiğini iddia ederek; kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, ücret alacağı, yıllık izin ücreti ve fazla mesai ücreti alacaklarının faizi ile birlikte davalılardan tahsilini talep ve dava etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalılar vekili özetle; davacının ev hizmetlerinde çalışması nedeniyle 4857 sayılı İş Kanunu’na tabi olmadığını, İş Kanunu’nda düzenlenen haklardan yararlanamayacağını savunarak, davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlara, bilirkişi raporuna ve davacının davalılar aleyhine açtığı İstanbul Anadolu 11. İş mahkemesinin (Üsküdar 4. İş Mahkemesi) 2011/384 Esas sayılı hizmet tespiti davasında, davanın kabulüne ilişkin verilen ve onanarak kesinleşen karara dayanılarak; davanın kısmen kabulüne ve hükmedilen alacaklardan davalıların müştereken ve müteselsilen sorumlu olduklarına karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı, taraflar vekilleri temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, tarafların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Somut uyuşmazlıkta, mahkemece hüküm altına alınan ve davalılardan tahsiline karar verilen alacakların ne yapılacağının yazılmaması, kıdem tazminatı alacağının tamamına iş akdinin fesih tarihinden itibaren faiz işletilmesi gerekirken, dava ve ıslah tarihi ayrımı yapılarak faiz işletilmesi ve yasal faiz işletilmesi gereken yıllık izin ücreti alacağına, en yüksek banka mevduat faizi işletilmesi, hatalı olup bozma sebebi ise de, bu yanlışlıkların giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün 6100 sayılı HMK.nın geçici 3/2. maddesi yollaması ile 1086 sayılı HUMK.nun 438/7. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmasına karar verilmiştir.
F)Sonuç:
Temyiz olunan kararın 1/a, b, c ve d numaralı bentlerinin çıkartılarak yerlerine;
“1-Davanın kısmen kabulü ile:
a)8.298,60 TL. net kıdem tazminatının fesih tarihi olan 27/10/2010 tarihinden itibaren işleyecek en yüksek banka mevduat faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsili ile davacıya verilmesine,
b) 4.372,58 TL. net ihbar tazminatının temerrüt tarihi olan 29/11/2010 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsili ile davacıya verilmesine,
c) 9.841,82 TL. net fazla mesai ücreti alacağının temerrüt tarihi olan 29/11/2010 tarihinden itibaren işleyecek en yüksek banka mevduat faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsili ile davacıya verilmesine,
d) 1.586,67 TL. net yıllık ücretli izin alacağının temerrüt tarihi olan 29/11/2010 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsili ile davacıya verilmesine," bentlerinin yazılmasına, hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulu"nun 28/09/2018 tarih ve 2018/2 E. 2018/8 K. Sayılı İBK. uyarınca onama harcı alınmasına yer olmadığına, nispi temyiz harcının isteği halinde ilgiliye iadesine, 12.12.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.