23. Hukuk Dairesi Esas No: 2017/173 Karar No: 2020/1064 Karar Tarihi: 18.02.2020
Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2017/173 Esas 2020/1064 Karar Sayılı İlamı
23. Hukuk Dairesi 2017/173 E. , 2020/1064 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi
Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne yönelik verilen hükmün davalı vekilince duruşmalı olarak temyiz edilmesi üzerine ilgililere çağrı kağıdı gönderilmişti. Belli günde davalı vekili Avukat ... gelmiş, tebligata rağmen diğer taraftan gelen olmadığından onun yokluğunda duruşmaya başlanarak hazır bulunan avukatların sözlü açıklamaları dinlenildikten ve temyiz dilekçesinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü. - KARAR - Davacı vekili, taraflar arasında imzalanan Özel Güvenlik Hizmet Alım sözleşmesinden kaynaklanan Asgari Ücret Fiyat Farkının fazla hesaplanmasından dolayı davalıya 165.699,29 TL fazla ödeme yapıldığının tespit edildiğini, ihtarnameye rağmen geri ödeme yapılmadığını ileri sürerek, fazla ödemenin ödeme tarihlerinden itibaren işleyecek avans faizi ile davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir. Davalı vekili, öncelikle zamanaşımı itirazında bulunarak, davanın reddini istemiştir. Mahkemece iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre; sözleşme ve ödeme tarihleri ile dava tarihi itibariyle olayda 10 yıllık zamanaşımı süresinin dolmadığı, sözleşmeler kapsamında asgari ücret fiyat farkı olarak 2009-2012 dönemine ilişkin davacı tarafça davalıya fazladan 165.659 TL ödeme yapılmış olduğu gerekçesiyle, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir. Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına ve özellikle ileri sürülen temyiz sebeplerine, taraflar arasında imzalanan sözleşme ve genel şartname hükümlerine göre asgari ücret artışının işçi ücretine yantısılmasında ilk ücretteki oranın uygulanması gerektiğinin kararlaştırılmamış olması hususları da nazara alınarak davalı vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, Yargıtay duruşmasında vekille temsil olunan davacı yararına vekalet ücreti takdirine yer olmadığına aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenden alınmasına, kararın tebliğinden itibaren 15 gün içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere 18.02.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.