Dolandırıcılık - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2015/10319 Esas 2016/10594 Karar Sayılı İlamı

23. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/10319
Karar No: 2016/10594
Karar Tarihi: 12.12.2016

Dolandırıcılık - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2015/10319 Esas 2016/10594 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, bilgisayar tamirciliği yapan işyerine gelerek kendisine ait olmayan bir bilgisayarı almak suretiyle dolandırıcılık suçunu işlemiştir. Mahkeme, dosyada bulunan delillere ve katılanın ifadesine dayanarak sanığın suçunu ispatlamıştır. Ancak, TCK'nın 157/1 ve 62/1 maddelerine uygun olarak verilen 2 yıl 1 ay hapis ve adli para cezası ile TCK'nın 53. maddesi uyarınca hak yoksunluğu cezası, sonradan yapılan yasal değişiklikler nedeniyle yeniden değerlendirilmelidir. Ayrıca, Anayasa Mahkemesi'nin kararı uyarınca TCK'nın 53/1. maddesinde düzenlenen hak yoksunlukları uygulanmalıdır. Kararda geçen kanun maddeleri şunlardır: TCK'nın 157/1 ve 62/1 maddeleri (dolandırıcılık suçu), TCK'nın 52/2 maddesi (adli para cezalarının neticelerine çevrilmesi), TCK'nın 53. maddesi (hak yoksunluğu cezası), 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi (basit dolandırıcılık suçunun uzlaştırma kapsamına alınması), 5271 sayılı Kanun'un 253. maddesinin (b) bendine eklenen 6. alt bendi (basit dolandırıcılık suçuyla ilgili düzenleme), 1412 sayılı CMK'nın 321. maddesi (bozma kararı).

23. Ceza Dairesi 2015/10319 E. , 2016/10594 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK"nın 157/1 ve 62/1. maddeleri uyarınca 2 yıl 1 ay hapis, 166 gün adli para cezası, gün adli para cezasının TCK"nın 52/2. maddesi uyarınca netice 3.200 TL adli para cezasına çevrilmesi, TCK"nın 53. maddesi uyarınca hak yoksunluğu.

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Olay tarihinde sanık ..."nin katılanın Bilgisayar tamirciliği yaptığı işyerine gelerek "burada bilgisayarım vardı" dediği, katılanın "yukarıdaki mi?" diye sorduğunda "evet" dediği ve bunun üzerine bilgisayarın tamir masrafı olan 40 TL parayı vererek kendisine ait olmayan bilgisayarı almak suretiyle dolandırıcılık suçunu işlediği iddia ve kabul edilen olayda;
İkrar, katılan anlatımı ve tüm dosya kapsamına göre sanığın eyleminin dolandırıcılık suçunu oluşturduğuna yönelik kabulde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-) 02/12/2016 tarih ve 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı Kanun"un 253. maddesinin (b) bendine eklenen 6. alt bendi ile TCK"nın 157. maddesinde düzenlenen basit dolandırıcılık suçunun uzlaştırma kapsamına alınmış olması ve bu düzenlemenin sanık lehine olması karşısında; söz konusu Kanun değişikliğine göre, sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
2-) TCK"nın 53/1. maddesinde düzenlenen hak yoksunluklarının, Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih, 2014/140 E, 2015/85 sayılı iptal kararı doğrultusunda uygulanmasının zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun"un 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesi ile değişik 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 12.12.2016 tarihinde oybirliği ile karar verildi.