9. Hukuk Dairesi Esas No: 2016/10329 Karar No: 2019/22330 Karar Tarihi: 12.12.2019
Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2016/10329 Esas 2019/22330 Karar Sayılı İlamı
9. Hukuk Dairesi 2016/10329 E. , 2019/22330 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
YARGITAY KARARI
A) Davacı İsteminin Özeti: Davacı vekili özetle; davacının 25/10/2007 tarihinde davalı şirkette şef garson olarak çalışmaya başladığını, %80 oranında çalışma gücü kaybı olduğunu, emeklilik nedeni ile iş akdini sona erdirdirdiğini iddia ederek; kıdem tazminatı, fazla çalışma ücreti ve genel tatil ücreti alacaklarının faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir. B) Davalı Cevabının Özeti: Davalı vekili özetle; davacının, emeklilik nedeni ile iş akdini sona erdirdikten kısa bir süre sonra başka bir yerde işe girdiğini, bu nedenle de kıdem tazminatına hak kazanmadığını, müvekkilinden bir alacağının bulunmadığını savunarak, davanın reddini talep etmiştir. C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti: Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak; davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. D) Temyiz: Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir. E) Gerekçe: 1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir. 2-Somut uyuşmazlıkta; yargılama sonunda davanın kısmen kabul, kısmen reddine karar verildiğinden, karineye dayalı makul indirim tutarı hariç reddedilen 149,44 TL üzerinden vekille temsil edilen davalı lehine, karar tarihi itibariyle yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi’nin 13/2. maddesine göre, 149,44 TL vekalet ücretine hükmedilmesi gerekirken, davalı lehine hiç vekalet ücretine hükmedilmemesi hatalı olup bozma sebebi ise de; bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün 6100 sayılı HMK"nun geçici 3/2. Maddesi yollaması ile 1086 sayılı HUMK.nun 438/7. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmasına karar verilmiştir. F)Sonuç: Temyiz olunan kararın harç, giderler ve vekalet ücretleri bölümüne yeni bir paragraf olarak; “Davalı kendisini vekil ile temsil ettirdiğinden karar tarihi itibariyle yürürlükte bulunan A.A.Ü.T."sinin 13/2. maddesine göre belirlenen 149,44 TL red vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine,” paragrafının eklenmesine, hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulu"nun 28/09/2018 tarih ve 2018/2 E. 2018/8 K. Sayılı İBK. uyarınca onama harcı alınmasına yer olmadığına, nispi temyiz harcının isteği halinde ilgiliye iadesine, 12.12.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.