1. Ceza Dairesi Esas No: 2019/2766 Karar No: 2019/4102 Karar Tarihi: 02.10.2019
Kasten öldürmeye teşebbüs - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2019/2766 Esas 2019/4102 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık, kasten öldürmeye teşebbüs suçundan beş kez 7 yıl 6 ay, iki kez de 8 yıl 4 ay hapis cezası almıştır. Sanık müdafiinin istinaf başvurusu üzerine yapılan incelemede, temyiz istemi esastan reddedilmiştir. Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı itirazda bulunmuş, ancak itiraz reddedilmiştir. Kanun maddeleri TCK.nin 81/1, 35, 62, 53 ve Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 308. maddesi ile 6352 sayılı Yasaya eklenen geçici 5. maddedir.
1. Ceza Dairesi 2019/2766 E. , 2019/4102 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs HÜKÜM : TCK.nin 81/1, 35, 62, 53. maddeleri uyarınca 7 yıl 6 ay hapis cezası (5 kez), TCK.nin 81/1, 35, 62, 53. maddeleri uyarınca 8 yıl 4 ay hapis cezası (2 kez).
TÜRK MİLLETİ ADINA
Sanık ... hakkında katılanlar ... ve ..."na yönelik kasten öldürmeye teşebbüs suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerine ilişkin, sanık müdafiinin istinaf yoluna başvurması üzerine; ... Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin dosya üzerinden yaptığı inceleme sonucu verdiği 05.01.2017 gün ve 2017/24 Esas 2017/15 Karar sayılı "İstinaf başvurusunun esastan reddi" kararının sanık müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine yapılan incelemede; Dairemizin 01.04.2019 gün ve 2019/614 esas ve 2019/1935 karar sayılı ilamıyla temyiz isteminin ESASTAN REDDİNE karar verildiği, bu karara karşı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca sanık ... hakkında katılanlar ..."ye yönelik kasıtlı bir eyleminin bulunmadığı, sanığın bu mağdurlara yönelik suç işleme kastının bulunmadığı gerekçesiyle itirazda bulunulduğu anlaşılmakla 05/07/2012 tarihinde yürürlüğe giren 6352 sayılı "Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması ve Basın Yoluyla İşlenen Suçlara İlişkin Dava ve Cezaların Ertelenmesi Hakkında" Yasanın 99. maddesiyle, 5271 sayılı Yasanın 308. maddesinde yapılan değişiklik ve 101. maddesiyle 5320 sayılı Yasaya eklenen geçici 5. madde uyarınca itiraz hakkında karar verilmek üzere dosyanın Dairemize gönderildiği anlaşılmakla, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 308. maddesinin, 6352 sayılı Yasanın 99. maddesi ile eklenen 3. fıkrası uyarınca yapılan incelemede; Dairemizce verilen temyiz isteminin esastan reddine dair karar usul ve yasaya uygun olup, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının itiraz gerekçeleri yerinde görülmediğinden İTİRAZIN REDDİNE, dosyanın itiraz konusunda karar verilmek üzere Yargıtay Ceza Genel Kuruluna gönderilmesi amacıyla Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 02.10.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.