Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2017/15878 Esas 2019/22326 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili özetle; müvekkilinin 28/03/2006 tarihinden itibaren davalı T.C. Sağlık Bakanlığına bağlı ... Devlet Hastanesinde faaliyet gösteren taşeron firmalar vasıtası ile temizlik görevlisi olarak asgari ücretle çalıştığını, çalışmasının iş akdini emeklilik sebebiyle sona erdirdiği 12/06/2014 tarihine kadar sürdüğünü, müvekkilinin davalı kurumda tüm çalışması boyunca davalı kurumun dahiliye-kroner-yoğun bağım bölümlerinde kurumun asıl işinde sağlık personeli gibi çalıştırıldığını, alt işverene devredilebilecek nitelikte olmayan asıl iş mahiyetindeki iş bakımından müvekkilinin tek işvereninin davalı kurum olduğunu, müvekkiline 6772 Sayılı Yasa"dan doğan ilave tediye alacaklarının ödenmesi gerektiğini, müvekkilinin fazla mesai yapmasına rağmen karşılığının ödenmediğini iddia ederek; kıdem tazminatı, ilave tediye alacağı ve fazla mesai ücreti alacaklarının faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.

B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı kurum vekili özetle; alacakların zamanaşımına uğradığını, davacının iddialarının asılsız olduğunu, kendilerine husumet yöneltilemeyeceğini savunarak, davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak; davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Somut uyuşmazlıkta; davanın kısmen kabulüne ve kısmen reddine karar verilmesine rağmen, yargılama giderlerinin kabul ve red oranına göre taraflara paylaştırılmaması ve tarafların yatırdıkları gider avanslarının artan kısmı var ise taraflara iadesine dair bir karar verilmemesi hatalı olup bozma sebebi ise de; bu yanlışlıkların giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün 6100 sayılı HMK.nın geçici 3/2. maddesi yollaması ile 1086 sayılı HUMK.nun 438/7. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmasına karar verilmiştir.
F)Sonuç:
Temyiz olunan kararın; yargılama giderlerine ilişkin 7 numaralı bendinin çıkartılarak yerine ve devamında yeni bentler eklenerek;
“7-) Davacı tarafından yapılan davetiye gideri, tanık ve bilirkişi ücretinden ibaret olan toplam 364,00 TL yargılama giderinin, davanın kabul ve red oranına göre (kabul %93, red %7) hesaplanan 338,52 TL’sinin davalıdan alınarak davacıya verilmesine, kalanın davacı üzerinde bırakılmasına”
“8-) Davalı tarafından yapılan bir yargılama gideri bulunmadığından bu hususta karar verilmesine yer olmadığına”
“9-) HMK’nun 333. maddesi gereğince, taraflarca yatırılan gider avansının kullanılmayan kısmının hükmün kesinleşmesinden sonra, talep halinde taraflara iadesine” bentlerinin eklenmesine, hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 12.12.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.