MAHKEMESİ : ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Ankara 3. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 17/10/2017 tarih ve 2016/436 E. - 2017/442 K. sayılı kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi"nce verilen 13/09/2018 tarih ve 2018/212 E. - 2018/876 K. sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili şirketin 187590, 2003 26046, 2007 31015, 2009 45261, 174582, 2003 26044, 2014 03131, 2014 13650, 2014 13651, 2008 11788, 2000 07874 sayılı ve “bim şekil”, “bim discount market”, “bim gerçek indirim sürekli indirim”,” bim şekil”, “bim discount market”, “ bim toptan fiyatına perakende satış”, “bims”, “bim’s”, “bim s”, “bem”, “bem” ibareli tanınmış markaların sahibi olduğunu, davalının, bu markalar ile karıştırma ihtimali bulunacak derecede benzer nitelikteki “BEM BİJONSAN” ibaresini marka olarak tescil ettirmek üzere davalı Kuruma başvurduğunu, 2015/26229 kod numarasını alan başvuruya müvekkilince yapılan itirazın davalı Kurum tarafından nihai olarak reddedildiğini, oysa, müvekkili markalarının tanınmış olduğunu ve başvurunun bu markalarla karıştırılma ihtimali bulunacak düzeyde benzer olduğunu, tanınmışlığından haksız yararlanacağını ileri sürerek, 2016-M-9228 sayılı YİDK kararının iptaline, tescili halinde markanın hükümsüzlüğüne ve sicilden terkinine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı şirket vekili, müvekkili şirketin metal malzeme imalatı ile uğraştığını, davacının ise gıda sektöründe faaliyet gösterdiğini, müvekkilinin kuruluş tarihi olan 04.02.1998"den itibaren dava konusu logoyu kullandığını, müvekkilinin davacının marka tescilinden çok önce, kendisinin kullandığı logoyu ve “BİJONSAN” isimli markasını 05.05.2008 tarihinden itibaren 2008-26568 numaralı tescil belgesi ile koruma altına aldığını, dava konusu başvuru ile davacı markaları arasında hiçbir benzerliğin bulunmadığını savunarak davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı TPMK vekili, Kurum kararının usul ve yasaya uygun olduğunu, markalar arasında iltibasa sebebiyet verebilecek derecede benzerlik bulunmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece iddia, savunma, bilirkişi raporu, toplanan deliller ve tüm dosya kapsamına göre; 2015/26229 sayılı ”BEM BİJONSAN” ibareli başvurunun kapsamında bulunan hizmetlerle davacının itirazına mesnet markaların kapsamlarındaki mal ve hizmetlerin aynı/benzer oldukları ancak dava konusu marka işaretleri arasında iltibasa yol açacak düzeyde bir benzerlik bulunmadığı, dolayısıyla 556 sayılı KHK"nın 8/1-b maddesi koşullarının gerçekleşmediği, marka işaretleri arasında benzerlik bulunmadığından aynı KHK"nın 8/4. maddesinin somut olayda uygulanma imkanının bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Karara karşı davacı vekili istinaf kanun yoluna başvurmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesince, davacı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir. 
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK"nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 8,50 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 13/11/2019 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.