Görevi yaptırmamak için direnme - hakaret - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2017/2627 Esas 2019/5462 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/2627
Karar No: 2019/5462
Karar Tarihi: 20.03.2019

Görevi yaptırmamak için direnme - hakaret - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2017/2627 Esas 2019/5462 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, görevi yaptırmamak için direnme ve hakaret suçlarından mahkum edildi. Temyiz başvurusunda bulunuldu ve başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü. Vicdani kanıtlara dayanarak, görevi yaptırmamak için direnme suçunun sanık tarafından işlendiği ve hakaret suçunun da mahkumiyeti gerektirdiği hüküm altına alındı. Ancak, hakaret suçundan verilen cezanın orantılılık ilkesine uyulmadan fazla olduğu, hapis cezasının indirim oranlarının yazılmadığı ve hak yoksunluğu hükmünün Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edilmesi nedeniyle uygulanmasının mümkün olmadığı tespit edildi. Bu gerekçelerle, karar bozuldu ve yargılama süreci yeniden başlatılması kararlaştırıldı. Kanun maddeleri TCK 53/1-(b), TCK 61, TCK 62/1.

18. Ceza Dairesi 2017/2627 E. , 2019/5462 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Görevi yaptırmamak için direnme, hakaret
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

KARAR

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
1- Sanığa yükletilen görevi yaptırmamak için direnme eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
TCK"nın 53/1-(b) maddesinin, Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı kararı ile iptal edilmesinin, infaz evresinde resen gözetilebileceği,
Anlaşıldığından, sanık ...’ün ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA,
2- Hakaret suçundan kurulan hükmün temyizinde ise, başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
a) TCK"nın 3/1. maddesinde açıklanan "suç işleyen kişi hakkında işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı ceza ve güvenlik tedbirine hükmolunur" şeklindeki "orantılılık" ilkesine uyulmadan, somut olayın özellikleri gözetilip değerlendirilmeden, TCK"nın 61. maddesindeki ölçütlerin soyut olarak yazılması suretiyle temel hapis cezasının alt sınırın çok üzerinde 2 yıl olarak belirlenmesi suretiyle fazla cezaya hükmedilmesi,
b) Hakaret suçundan belirlenen hapis cezası TCK"nın 62/1. maddesi uyarınca 1/6 oranında indirim uygulanarak 2 yıl 5 ay 15 gün olarak belirlenip, 09/06//2014 tarihli duruşmada tefhim edilmesine karşın, gerekçeli kararda sonuç hapis cezası yazılmaması,
c) TCK’nın 53/1-b maddesinde yer alan hak yoksunluğunun uygulanmasına ilişkin hükmün Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı kararıyla iptal edilmesi nedeniyle uygulanma olanağının ortadan kalkması,
Kanuna aykırı ve sanık ...’ün temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden tebliğnameye aykırı olarak HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 20/03/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.