Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2018/1331 Esas 2019/5486 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi



Davacı ... (kendi adına asaleten oğlu ... adına velayeten) vekili Avukat ... tarafından, davalılar ... ve ... İnş. Taah. Nak. Harf. Asfalt ve Petrol Ür. San. Ltd. Şti. aleyhine 19/01/2015 gününde verilen dilekçe ile haksız eylem (trafik kazası) sebebiyle manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 24/05/2016 günlü kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dosyanın incelenmesinde; davalı ...’a gerekçeli karar ve davacı vekilinin temyiz başvuru dilekçesinin tebliğ imkansızlığı sebebiyle Tebligat Kanunu 21/2 gereğince mahalle muhtarına yapıldığı ve bu haliyle yapılan tebligatın usulüne uygun olmadığı anlaşılmaktadır.
7201 sayılı Tebligat Kanunu"nun 10. maddesinin 1. fıkrasına göre tebligat, muhatabın bilinen en son adresine yapılır. Aynı maddenin, 6099 sayılı Kanun ile eklenen 2. fıkrasına göre ise, bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması halinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat bu adrese yapılır. Aynı Kanun"un 21. maddesinde ise muhatabın adresinde bulunmaması halinde yapılacak işlemler ve bu kapsamda 21/1 maddesinde muhatabın adresten geçici olarak ayrılmış olması halinde tebligat usulü, 21/2 maddesinde ise mernis adresine tebligat usulü düzenlenmiştir. Bu yasal düzenlemeler kapsamında tebligatın öncelikle bilinen en son adrese çıkartılması, bu adreste tebliğ edilemeyerek iade edilmesi halinde mernis adresinin araştırılması ile öncelikle mernis adresine mernis şerhi olmaksızın normal tebligat çıkarılması iade edilmesi halinde ise mernis adresine mernis şerhi ile tebligat çıkartılması gerekmektedir.
Şu durumda, davalı ...’a gerekçeli karar ve davacının temyiz başvuru dilekçesinin tebliğinin yukarıda açıklanan tebligat aşamaları izlenmeksizin tespit edilen adresine çıkarılan tebligatın doğrudan mernis şerhli Tebligat Kanunu"nun 21/2. maddesine göre yapıldığı anlaşılmakla, öncelikle adı geçen davalının bilinen en son adresine tebligat çıkartılması, oradan sonuç alınamazsa adres kayıt sistemindeki adresine “mernis adresi" şerhi düşülmeksizin tebligat çıkartılması, buradan da sonuç alınamazsa o takdirde “mernis adresi" şerhi düşülerek Tebligat Kanunu"nun 21/2. maddesine göre tebligat yapılması gerekirken yukarıda anılan Kanun hükümleri uyarınca belirtilen yol ve yöntem izlenmeden yapılan tebliğ
işlemi usulüne uygun değildir. Adı geçen davalıya usulüne uygun şekilde gerekçeli kararın ve davacının temyiz dilekçesinin tebliğ edilerek temyiz süresi beklendikten sonra dosyanın gönderilmesi için geri çevirme kararı verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Dosyanın yukarıda gösterilen nedenlerle ve bildirilen şekilde işlem yapılmak üzere mahal mahkemesine GERİ ÇEVRİLMESİNE 21/11/2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.