Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2018/5687 Esas 2019/7186 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ


TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Ankara 3. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 25/05/2017 tarih ve 2016/200 E- 2017/241 K. sayılı kararın davalı TPMK vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesince verilen 11/10/2018 tarih ve 2018/330 E- 2018/1027 K. sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesi davalı TPMK vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin 2015/50866 nolu “red team” ibareli marka tescil başvurusunun, davalı TPMK YİDK’nın 17.03.2016 tarih ve 2016-M-2779 sayılı kararı ile dava dışı Kırmızı Takım Ses Işık Organizasyon Ltd. Şti.’nin 2007/49305 numaralı “redteam kırmızı takım ses ışık organizasyon + şekil” markasına dayanarak, 556 sayılı KHK’nın 7/1-b maddesi gereğince kısmen reddedildiğini, oysa anılan markaların birbirine benzemediğini, marka benzerlik incelemesi yapılırken markaların bir bütün olarak değerlendirilmesinin gerektiğini ileri sürerek, davalı TPMK YİDK"nın anılan kararının iptalini, marka tescil başvurusunun, kısmi redde konu tüm emtialar için bütünüyle kabulü ile markanın tescil işlemlerinin devamına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı TPMK vekili, müvekkili Kurum kararının usul ve yasaya uygun bulunduğunu savunarak, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu, toplanan deliller ve tüm dosya kapsamına göre; başvuru markası ile redde mesnet gösterilen 2007/49305 tescil numaralı marka arasında 556 sayılı KHK 7/1-b maddesi anlamında aynılık/ayırt edilemeyecek kadar benzerlik olmadığı gerekçesiyle davanın kabulüne, davalı TPMK YİDK"nın 2016-M-2779 sayılı kararının iptaline, diğer davalı markasının hükümsüzlüğüne karar verilmiştir.
Davalı Türk Patent ve Marka Kurumu vekili karara karşı istinaf başvurusunda bulunmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesince davalı TPMK vekilinin istinaf başvurusunu mahkemenin vakıa ve hukuki değerlendirmesinde usul ve esas yönünden yasaya aykırılık bulunmadığı ve gerek davacı markası ile redde mesnet markaların ihtiva ettiği şekil unsurları gerekse markaların yazım stilleri itibariyle tarafların marka olarak kullanmak istedikleri ibareler arasında 556 sayılı KHK"nın 7/1-b maddesi anlamında benzerlik bulunmadığı gerekçesiyle esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı, davalı TPMK vekili temyiz etmiştir. 
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK"nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davalı TPMK vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 8,50 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalı TPMK"dan alınmasına,13/11/2019 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.