Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2018/3351 Esas 2020/6367 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/3351
Karar No: 2020/6367
Karar Tarihi: 03.11.2020

Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2018/3351 Esas 2020/6367 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, resmi belgede sahtecilik suçundan hüküm giymiştir. Ancak, diğer bir dava sonucu açıklandığı üzere sanığın suçsuz olduğu anlaşılmıştır. Sanık, söz konusu aracı kendisinin vermediğini savunmaktadır. Mahkeme, somut delil bulunmadığından sanığın suçlu olduğuna dair bir kanıt olmadığına karar vermiştir. 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesinin uygulanmasında Anayasa Mahkemesi'nin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı doğrultusunda yeniden değerlendirme yapılması gerektiği vurgulanarak bu doğrultuda hükmün bozulmasına karar verilmiştir. Kanun maddeleri: 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi, 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 321. maddesi.

11. Ceza Dairesi 2018/3351 E. , 2020/6367 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

1) Önceki bir tarihte ....’ten çalınan 34 UJ 2986 plakalı araca ...’ya ait .... plakalı araca ait plakaların sahte olarak takıldığı ve sanık tarafından diğer sanık ...’e satıldığı iddiasıyla resmi belgede sahtecilik suçundan açılan kamu davasında; sanığın, ... ile aralarında ticari ilişki olduğunu ancak araç alışverişi olmadığını, suça konu aracı kendisinin vermediğini, ...’nun daha önce de başka bir yerden aldığı çek ile ilgili olarak, çeki ona kendisinin verdiğini belirterek hakkında İstanbul Anadolu 2. Ağır Ceza Mahkemesinde dava açıldığını savunması, İstanbul Anadolu 2. Ağır Ceza Mahkemesi’nin 2011/310 esas 2014/181 karar sayılı kararı ile sanığın çek üzerinde hiçbir kayıt ve bilgisinin olmaması karşısında, sanık yönünden belirtilen iddiaların atfı cürüm niteliğinde kaldığı belirtilerek beraat kararı verilip, bu kararın kesinleştiğinin tespit edilmesi, tanık ...’ın beyanları ile hakkındaki mahkumiyet hükmü kesinleşen sanık ...’in beyanlarına göre sanığın üzerine atılı suçu işlediği şüpheden uzak, somut, kesin ve inandırıcı delille sabit olmadığından, atılı suçtan sanığın beraati yerine hatalı değerlendirme ile mahkumiyetine hükmolunması,
2) Kabule göre de; 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 03/11/2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.