3. Hukuk Dairesi Esas No: 2020/3883 Karar No: 2020/5230 Karar Tarihi: 01.10.2020
Yargıtay 3. Hukuk Dairesi 2020/3883 Esas 2020/5230 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Davacı, aralarındaki duygusal ilişki nedeniyle davalıya toplam 60.000 TL borç para gönderdiğini ancak davalının geri ödeme yapmadığını iddia etmiştir. Davalı ise borç almadığını ve davacının kendi isteğiyle kendisine yardımcı olduğunu savunmuştur. İlk derece mahkemesi, kanıtların yeterli olmadığı gerekçesiyle davayı reddetmiş, istinaf başvurusu da kabul edilmemiştir. Yapılan inceleme sonucunda Bölge Adliye Mahkemesi'nin kararında bir isabetsizlik olmadığına karar verilmiş ve temyiz istemi reddedilmiştir. HMK'nın 370/1. maddeye göre kararın oybirliğiyle onanmasına karar verilmiştir. Kanun maddeleri belirtilmemiştir.
3. Hukuk Dairesi 2020/3883 E. , 2020/5230 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : ... BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 19. HUKUK DAİRESİ
Taraflar arasında ilk derece mahkemesinde görülen alacak davasının reddine dair verilen karar hakkında bölge adliye mahkemesi tarafından yapılan istinaf incelemesi sonucunda; davacı tarafın istinaf başvurusunun esastan reddine yönelik olarak verilen kararın, süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü. Y A R G I T A Y K A R A R I Davacı, aralarındaki duygusal ilişki ve bundan kaynaklı güven nedeniyle davalıya 2011 ile 2012 tarihleri arasında banka yoluyla toplam 60.000,00 TL borç para gönderdiğini, ancak davalının verdiği bu parayı iade etmediğini ileri sürerek; 60.000,00 TL"nin iadesine karar verilmesini istemiştir. Davalı, davacıdan borç para almadığını, ekonomik zorluk içinde olması nedeniyle davacının kendi isteği ile yardımcı olduğunu, davacının delil olarak sunduğu banka havale dekontlarının borç olarak yatırıldığına dair hiçbir kayıt olmadığını savunarak; davanın reddini dilemiştir. İlk Derece Mahkemesince, kendisine yöneltilen yemini davalının eda etmiş olduğu hususu da gözetilerek kanıtalanamadığından davanın reddine karar verilmiş; davacının istinaf başvurusu ... Bölge Adliye Mahkemesi 19.Hukuk Dairesince " ... davacının banka havalesi ile davalıya toplamda 60.000,00 TL para gönderdiği ve davalının da bu parayı aldığı ihtilafsızdır. Davacının bu parayı borç olarak gönderdiğini ileri sürmesine rağmen davalı borç adı altında para almadığını, davacının kendi isteğiyle kendisine maddi destekte bulunduğunu savunmuştur. Hemen belirtmek gerekir ki, havale bir ödeme vasıta olup, var olan bir borcun ödendiğini gösterir. Bu karinenin aksine havaleyi gönderen şahsın ispat etmesi gerekir. İspat yükü kendisinde olan davacı yasal delillerle bu karinenin aksini ispat edememiştir. Davalının savunması gerekçeli inkar mahiyetinde olduğundan ispat yükü yine değişmeyecek davacı iddiasını ispat edecektir. Öte yandan davacının davalıya gönderdiği banka dekontlarının bir kısmında borç ödemesi ibaresinin bulunması, davacının davalıya borcunu ifa ettiği anlamına da geleceğinden borç verdiği anlamı çıkartılamaz. Dekontların incelenmesinde yapılan havalelerin paranın borç olarak gönderildiğini ispata yeterli değildir. " gerekçesi ile reddedilmiştir. Davacı vekili son kez temyiz talebinde bulunarak, kararın bozulmasını istemiştir. Dosya kapsamının birlikte değerlendirilmesiyle yapılan inceleme sonucunda, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kurallarına göre, Bölge Adliye Mahkemesi kararında bir isabetsizlik bulunmadığından davacı vekilinin bu karara yönelik temyiz itirazlarının reddiyle kararın onanması gerekir. SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. madddesi uyarınca ONANMASINA, aşağıda dökümü yazılı 18,50 TL kalan harcın temyiz edenden alınmasına, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin ... Bölge Adliye Mahkemesi 19.Hukuk Dairesi"ne gönderilmesine, 01/10/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.