MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki tahkim davası hakkında, Hakem Heyetince verilen 01.10.2010 gün, 2010/390-25 Esas ve 2010/434 sayılı Karar, süresi içinde davacı tarafından temyiz edilmiş ve İstanbul 13. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce Daire’mize gönderilmesi üzerine, dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacı, kendisine ait, davalıya kasko sigortalı aracın, park edildiği yerden çalındığını, bilahare motor bloğu ve şanzımanı çıkarılarak terk edilmiş halde bulunduğunu, başvuruya rağmen davalı sigortanın ödeme yapmadığını belirterek, araç hasarı, taşınan emtia ve araç kiralama bedeli olmak üzere toplam 39.200.00 TL’nın davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili, aracın çalınmadığını, ihbar yükümlülüğünü yerine getirmediğinden ispat külfetinin davacıya geçtiğini, rizikonun teminat dışında kaldığını, tazminat miktarının fâhiş olduğunu bildirerek, talebin reddini savunmuştur.
Hakem Heyetince, iddia, savunma ve toplanan delillere göre, poliçede rehinli alacaklı Garanti Bankası A.Ş. ... Şubesi’nin başvuruya açık muvafakati bulunmadığından, araç hasarına ilişkin talebin aktif dava ehliyeti yokluğu nedeniyle reddine, taşınan yükle ilgili talebin kısmen kabulü ile, 1.180.00 TL’nın davalıdan tahsiline, faiz istenmediğinden bu hususta karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiş; hüküm, davacı tarafından temyiz edilmiştir.
14.06.2007 tarih, 26552 Sayılı Resmi Gazetede yayımlanan ve aynı tarihte yürürlüğe giren 5684 sayılı Sigortacılık Kanunu’nun 30. maddesinin 12. fıkrasına göre, “ Uyuşmazlığa düşen taraflar arasında, açık ve yazılı şekilde yapılması gereken sözleşme ile daha yüksek bir tutar belirlenmemişse, hakemin verdiği kırk bin Türk Lirasına kadar olan kararlar her iki taraf için kesindir. Kırk bin Türk Lirasının üzerindeki kararlar için temyize gidilebilir.”
Temyize konu karar, anılan Yasa’nın yürürlüğünden sonra verildiğinden kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay’ca da temyiz dilekçesinin reddine karar verilebilir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacının hakem kararına ilişkin temyiz dilekçesinin REDDİNE ve peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacıya geri verilmesine 4.4.2011 gününde oybirliğiyle karar verildi.