9. Hukuk Dairesi Esas No: 2017/13072 Karar No: 2019/22313 Karar Tarihi: 12.12.2019
Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2017/13072 Esas 2019/22313 Karar Sayılı İlamı
Özet:
İş Mahkemesi'nde görülen davada, davacı fazla mesai, ulusal bayram ve genel tatil ücreti, hafta tatili alacağı talep etmiştir. Mahkeme, davalılardan Begüm şirketi lehine takdiri indirim dışında red olmayarak, diğer davalı şirket yönünden reddedilen alacak taleplerini kabul etmemiştir. Ancak, davalı şirket için vekalet ücretine hükmedilmemesi yerinde iken, reddedilen alacakların toplamı üzerinden vekalet ücretine hükmedilmemesi yanlış olup, karar düzeltilerek onanmıştır. Davalı şirket kendisini vekille temsil ettiği için maktu vekalet ücreti davacıdan alınarak davalı şirkete verilmiştir. Kararda, 6100 sayılı HMK'nun geçici 3/2. maddesi yollaması ile 1086 sayılı HUMK'nun 438/7. maddesi uyarınca düzeltme yapılmıştır. Kanun maddelerinin detaylı açıklaması bulunmamaktadır.
9. Hukuk Dairesi 2017/13072 E. , 2019/22313 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalılar vekilleri tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
YARGITAY KARARI
1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalı Begüm şirketinin tüm, davalı ... şirketinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir. 2- Davacı dava dilekçesi ile 5000 TL fazla mesai, 1000 TL ulusal bayram ve genel tatil ücreti 2500 TL hafta tatili alacağının davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsilini talep etmiş, davalı ... şirketi yönünden ise bu alacak talepleri reddedilmiştir. Mahkemece lehine takdiri indirim dışında red olmayan Begüm şirketi açısından Red vekalet ücretine hükmedilmemesi yerinde ise de davalı ... şirketi açısından reddedilen fazla mesai, hafta tatili ve genel tatil alacakları toplamı 8.500 TL üzerinden 1500 TL vekalet ücretine hükmedilmemesi hatalı olup bozma sebebi ise de; bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün 6100 sayılı HMK"nun geçici 3/2. Maddesi yollaması ile 1086 sayılı HUMK.nun 438/7. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmasına karar verilmiştir. Sonuç: Temyiz olunan karara yeni bir paragraf olarak; “Davalı ... İnş. Tic. ve San. Ltd. Şti kendisini vekille temsil ettirdiğinden karar tarihindeki AAÜT.si uyarınca reddedilen miktar üzerinden belirlenen 1.500,00 TL maktu vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalı ... İnş. Tic. ve San. Ltd. Şti."ne verilmesine,” paragrafının yazılmasına, hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulu’ nun 28.09.2018 tarih ve 2018/2 E. 2018/ 8 K. sayılı İBK. uyarınca onama harcı alınmasına yer olmadığına, nisbi temyiz harcının istek halinde davalılara iadesine, 12.12.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.