7. Ceza Dairesi Esas No: 2018/14948 Karar No: 2021/4390 Karar Tarihi: 22.03.2021
4733 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2018/14948 Esas 2021/4390 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, 4733 sayılı Kanuna muhalefet suçu ile ilgili olarak verilen hükümleri değerlendirdi. Sanıkların eylemi 4733 sayılı Yasanın 8/4. maddesi kapsamında kaldı ancak suç tarihinden sonra yayımlanan yasalarla ilgili düzenlemeler yapıldı. Bu nedenle, sanıkların hukuki durumunun belirlenmesi için değiştirilen yasaların ilgili maddeleri karşılaştırılarak uygulama yapılması gerektiği belirtildi. Ayrıca, adli para cezası belirlenirken TCK'nın ilgili maddesi gösterilmediği, Gümrük İdaresi'nin davada katılan olarak kabul edilip lehine vekalet ücretine hükmedilmesi ve müsadere davası bulunmayan nakil aracının müsaderesine hükmedilmesi de hatalı bulundu. Kanun maddeleri ise şöyle: 4733 sayılı Yasa'nın 8/4. maddesi, 6455 sayılı Yasa'nın 5607 sayılı Yasa'nın 3/18. maddesi, 6545 sayılı Yasa'nın 3/18. maddesi, 7242 sayılı Yasa'nın 61. ve 62. maddeleri, TCK'nın 7. maddesi ve 5607 sayılı Yasa'ya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası.
7. Ceza Dairesi 2018/14948 E. , 2021/4390 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : 4733 sayılı Kanuna muhalefet HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere
Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü; 1-Suç tarihi ve ele geçen eşyanın niteliğine göre sanıkların eyleminin 4733 sayılı Yasanın 8/4. maddesi kapsamında kaldığı, ancak suç tarihinden sonra 11/04/2013 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6455 sayılı Yasa ile 4733 sayılı Yasanın 8/4. maddesinin yürürlükten kaldırılarak atılı suça ilişkin düzenlemenin 5607 sayılı Yasanın 3/18. maddesi kapsamı içine alındığı ve halen yürürlükte bulunan 6545 sayılı Yasa ile değişik 3/18. maddesi ile de aynı düzenlemenin korunduğu cihetle, Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanıklar lehine hükümler içermesi, yine 7242 sayılı Yasanın 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla, Suç tarihinde yürürlükte olan 4733 sayılı Yasa ile 6545 ve 7242 sayılı Yasalar ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 3/18. son maddesinin yollamasıyla 3/5, 3/10, 3/22, 5/2.maddeleri somut olaya uygulanarak belirlenen sonuç cezalar karşılaştırılmak suretiyle sanıkların hukuki durumunun tayin ve takdiri ile 5237 sayılı TCK"nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu, 2-Adli para cezasının bir gün karşılığının belirlenmesi sırasında TCK"nun 52/2. maddesinin fıkrasının gösterilmemesi suretiyle CMK"nun 232/6. maddesine aykırı davranılması, 3-Suçtan doğrudan zarar görmeyen ve katılma hakkı bulunmayan Gümrük İdaresi"nin davaya katılan olarak kabul edilip lehine vekalet ücretine hükmolunması, 4-Sanıklar hakkında tanzim olunan 12.04.2013 tarihli iddianamede nakil aracının müsaderesi talep edilmediği cihetle, hakkında müsadere davası bulunmayan nakil aracının müsaderesine hükmolunması, Bozmayı gerektirmiş, o yer Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 22/03/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.