Sahte fatura kullanmak - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/2211 Esas 2020/6360 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura kullanmak
HÜKÜM : Mahkumiyet

1-Sanık hakkında 2009-2010 takvim yıllarında sahte fatura kullanmak suçundan açılan kamu davasında, sanığın suçlamayı kabul etmeyerek, faturalardaki malları gerçekten aldığını beyan etmesi karşısında; gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek şekilde belirlenmesi bakımından, haklarında mütalaa verilen, sanığın kullandığı ve sahte olduğu iddia olunan faturaları düzenleyen ...., ...., ...., Ottaman... Ltd. Şti.’nin yetkilisi ..., Sam1....Ltd. Şti.’nin yetkilileri .... ve .... ve dosyada Vergi Tekniği ve Vergi Suçu Raporları bulunan diğer şahıs/şirket yetkilileri hakkında sahte fatura düzenlemek suçundan dava açılıp açılmadığının, açılmış ise akıbetinin araştırılması, haklarında dava açıldığı bildirilen şahıslara ait dava dosyaları getirtilip incelenerek özetinin duruşma tutanağına geçirilmesi, bu davayı ilgilendiren ve sahtecilikle ilgili olan delillerin onaylı örneklerinin dava dosyasına konulması, faturaları düzenleyen şirket yetkilileri veya kişilerin, CMK"nin 48. maddesi uyarınca çekinme hakları hatırlatılarak tanık sıfatıyla dinlenmesi; kendilerinden, sözü edilen faturaları hangi hukuki ilişkiye dayanarak düzenlediklerinin sorulması, toplanan tüm deliller birlikte değerlendirilip sonucuna göre sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri gerektiği gözetilmeden, eksik araştırma ve inceleme ile hükümler kurulması,
2- Kabule göre de;
a-Sahte fatura kullanma suçunda suç tarihi, sahte faturalar hangi vergi türünde kullanılmışsa bu vergiye göre sunulması gereken son beyanname tarihi olup, suça konu faturaların KDV indiriminde kullanılması nedeniyle 2009 takvim yılına ilişkin suç tarihinin 25.01.2010 ve 2010 takvim yılına ilişkin suç tarihinin 25.11.2010 olduğu gözetilmeden gerekçeli karar başlığına 2009 ve 2010 olarak eksik yazılması yasaya aykırı,
b-Hükümden sonra 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarihli 2014/140 esas ve 2015/85 karar sayılı kararı ile, 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesinin bazı hükümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, bu maddenin uygulanması açısından, sanığın durumunun yeniden belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafinin temyiz talepleri bu nedenle yerinde görüldüğünden hükümlerin bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 03.11.2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.