MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı (iki kez)
HÜKÜM : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun basit cinsel istismarı suçundan mahkumiyet (iki kez)

İlk derece mahkemesince bozma üzerine verilen hükümler temyiz edilmekle, 02.12.2016 tarihinde yayımlanarak yürürlüğe giren ve TCK"nın 103. maddesinde değişiklik yapan 6763 sayılı Kanunla getirilen düzenlemeler de gözetilerek dosya incelendi.
6284 sayılı Ailenin Korunması ve Kadına Karşı Şiddetin Önlenmesine Dair Kanunun 20/2. maddesi gereğince Aile, Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığının her aşamada ilgili kamu davalarına katılma ve hükümleri temyiz etme hakkı olduğu ve Bakanlık vekili tarafından sunulan dilekçe ile hükümler temyiz edilerek katılma iradesinin ortaya konulduğu anlaşılmakla, anılan madde hükmü de gözetilerek 5271 sayılı CMK"nın 237/2. maddesi uyarınca suçtan zarar gören Aile, Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığının davaya katılmasına ve vekili Av. ...’ın katılan Bakanlık vekili olarak kabul edilmesine karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Katılan Bakanlık vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde;
Mahkemece yüzüne karşı 28.09.2018 tarihinde verilen hükümleri katılan Bakanlık vekilinin CMUK"nın 310/1. maddesinde düzenlenip tefhimden işlemeye başlayan bir haftalık kanuni süresinden sonra sunduğu 12.10.2018 tarihli dilekçeyle temyiz ettiği anlaşıldığından, vaki temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
Sanık ile müdafisinin, mağdure Büşra"ya yönelik beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun basit cinsel istismarı suçundan kurulan hükme yönelik temyiz istemlerinin incelenmesinde;
Delillerle iddia, savunma ve duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş, sübutu kabul olunan fiilin unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatı yapılmış bulunduğundan, sanık ile müdafisinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA,
Sanık ile müdafisinin, mağdure ..."ye yönelik beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun basit cinsel istismarı suçundan kurulan hükme ilişkin temyiz istemlerinin incelenmesine gelince;
Oluşa uygun kabule göre sanığın, kızı olan mağdureye yönelik değişik zamanlarda gerçekleştirdiği basit cinsel istismar eylemlerinin mağdurenin lise ikinci sınıfa gittiği tarihe kadar devam ettiğinin dosya içeriğinden anlaşılması karşısında son eylemin 5237 sayılı TCK"nın yürürlüğe girdiği tarihten sonra gerçekleştirildiği hususunda şüphe oluşup mevcut şüphe lehe değerlendirilerek son eylem tarihinin 01.06.2005"ten önce olduğu ve buna göre sanığın eyleminin zaman aşımı süresi yönünden lehe sayılıp 765 sayılı TCK"nın 415/2. maddesinde düzenlenen zincirleme şekilde ırz ve namusa tasaddide bulunma suçunu oluşturup anılan maddede yer alan cezanın üst sınırı itibarıyla aynı Kanunun 102/4,104/2. maddeleri gereğince yedi yıl altı aylık asli ve ilave dava zaman aşımına tabi bulunduğu ve suç tarihi ile inceleme günü arasında bu sürenin geçtiği gözetilerek kamu davasının düşmesi yerine yazılı şekilde mahkumiyet kararı verilmesi,
Kanuna aykırı, sanık ile müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5237 sayılı TCK"nın 7/2 ile 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddeleri gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden sanık hakkında bu suçtan görülen kamu davasının aynı Kanunun 322 ve 5271 sayılı CMK"nın 223/8. maddeleri uyarınca zaman aşımı sebebiyle DÜŞMESİNE, 02.04.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.