7. Hukuk Dairesi Esas No: 2015/45381 Karar No: 2016/12143 Karar Tarihi: 02.06.2016
Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2015/45381 Esas 2016/12143 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Davacı işçi, ücret alacaklarının ödenmemesi nedeniyle iş sözleşmesini feshettiğini iddia ederek kıdem tazminatı, fazla çalışma, genel tatil ve hafta tatili ücreti alacaklarının tahsiline karar verilmesini istedi. Mahkeme, kıdem tazminatı ile fazla çalışma ve genel tatil ücreti alacaklarının hesaplanıp hüküm altına alınmasına karar verdi ancak yasal faiz oranı yerine en yüksek banka mevduat faiz oranının kullanılması gerektiği doğru biçimde belirtilmedi. Bu nedenle karar bozuldu. Sonuç olarak, mahkeme kararı düzeltildi ve davacının talepleri kabul edildi. Davacıya ayrıca, kıdem tazminatı, fazla mesai ve genel tatil ücreti için bankalarca mevduata uygulanan en yüksek faiz oranını aşmamak üzere yasal faiziyle birlikte davalı tarafından ödenmesi kararlaştırıldı. Kanun maddeleri: Türk Borçlar Kanunu madde 113, İş Kanunu madde 17, madde 39 ve madde 63.
7. Hukuk Dairesi 2015/45381 E. , 2016/12143 K.
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :İş Mahkemesi Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtay"ca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1-Dosyadaki yazılara, hükmün uyulan önceki Yargıtay bozma ilamına uygun biçimde verilmiş olmasına, bozma ile kesinleşen ve karşı taraf yararına kazanılmış hak durumunu oluşturan yönlerin yeniden incelenmesine hukukça ve yasaca cevaz bulunmamasına ve özellikle temyiz edenin sıfatına göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine, 2-Davacı ücret alacaklarının ödenmemesi nedeniyle iş sözleşmesini feshettiğini iddia ederek kıdem tazminatı ve fazla çalışma, genel tatil ve hafta tatili ücreti alacaklarının tahsiline karar verilmesini istemiştir. Davalı, davanın reddini talep etmiştir. Mahkemece istek kısmen hüküm altına alınmış, davalı vekilinin temyizi üzerine Dairemizin ilamı ile fazla çalışma ücreti hesabının haftalık yapılması gerektiği ve ıslah edilen alacaklara yasal faiz uygulanması gerektiği gerekçesi ile bozulmuştur. Mahkeme bozma kararına uymuş, bozma doğrultusunda bilirkişiden ek rapor alarak davanın kısmen kabulüne karar vermiştir. Mahkemece yapılan yargılama sonunda yasaya uygun şekilde kıdem tazminatı ile fazla çalışma ve genel tatil ücreti alacaklarının hesaplanıp, hüküm altına alınması isabetlidir. Ancak davacı dava dilekçesinde talep ettiği tüm alacaklara en yüksek banka mevduat faizi talep ettiği halde yasal faiz yürütülmüş olması, ayrıca ıslah dilekçesinde talep ettiği tüm alacaklara yasal faiz talep ettiğinden en yüksek banka mevduat faiz oranını aşmamak üzere yasal faize hükmetmek gerekirken doğrudan yasal faiz yürütülmüş olması hatalı olup bozma nedenidir. Ne var ki; bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, hüküm bozulmamalı, kararı davacının temyiz etmediğide gözetilerek düzeltilerek onanmalıdır. SONUÇ: Temyize konu kararın hüküm fıkrasından 1, 2 ve 3. bendlerinin çıkartılarak, yerine; “1-Davacının kıdem tazminatına ilişkin talebinin KABULÜ ile, 1.843.34 TL net kıdem tazminatının 01.06.2011 dava tarihinden itibaren bankalarca mevduata uygulanan en yüksek faiz oranını aşmamak üzere yasal faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya VERİLMESİNE. 2-Davacının fazla mesai ücretine ilişkin talebinin KABULÜ ile, 5.417.80 TL net fazla mesai ücretinin 1.500.00 TL sinin 01.06.2011 dava tarihinden bakiyesinin 28.04.2013 ıslah tarihinden itibaren bankalarca mevduata uygulanan en yüksek faiz oranını aşmamak üzere yasal faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya VERİLMESİNE. 3-Davacının ulusal bayram genel tatil ücretine ilişkin talebinin KABULÜ ile, 400.40 TL net ulusal bayram genel tatil ücretinin 225.00 TL sinin 01.06.2011 dava tarihinden, bakiyesinin 28.04.2013 ıslah tarihinden itibaren bankalarca mevduata uygulanan en yüksek faiz oranını aşmamak üzere yasal faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya VERİLMESİNE.” rakam ve sözcüklerinin yazılmasına, hükmün düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 02.06.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.