Tefecilik - tehdit - yaralama - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2015/12842 Esas 2018/4235 Karar Sayılı İlamı

5. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/12842
Karar No: 2018/4235
Karar Tarihi: 05.06.2018

Tefecilik - tehdit - yaralama - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2015/12842 Esas 2018/4235 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen karara göre, sanık tefecilik ve kasten yaralama suçlarından mahkum edilmiş ve tehdit suçundan ise beraat etmiştir. Sanığın avukatı sadece tefecilik ve yaralama suçlarından mahkumiyet kararlarına karşı temyiz başvurusu yapmıştır. Kararın incelenmesinde, kesinleşen ceza miktarına göre yaralama suçundan verilen hüküm temyiz edilemeyeceği için reddedilmiştir. Tefecilik suçundan verilen mahkumiyet hükmü ise, Anayasa Mahkemesinin TCK’nın 53. maddesi üzerine verdiği iptal kararı doğrultusunda incelenmiştir ve hüküm yerinde görülmüştür. Kanun maddeleri ise, kasten yaralama suçunda 5320 Sayılı Kanun’un geçici 2. maddesi, tefecilik suçunda ise TCK’nın 53. maddesi olarak belirtilmiştir.

5. Ceza Dairesi 2015/12842 E. , 2018/4235 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tefecilik, tehdit, yaralama
HÜKÜM : Tefecilik ve yaralama suçundan mahkumiyet, tehdit suçundan beraat

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelendi;
Sanık müdafiin dilekçesinin içeriğine göre temyizinin tefecilik ve yaralama suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik olduğu, tehdit suçundan verilen beraat hükmüne yönelik bir temyizin bulunmadığı gözetilerek, bu suçlardan kurulan hükümlerle sınırlı inceleme yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün incelenmesinde;
5320 sayılı Kanuna 6217 sayılı Kanunla eklenen geçici 2. madde gereğince sanık hakkında kasten yaralama suçundan tayin olunan cezanın miktarına göre kesin olan hükmün temyizi kabil olmadığından sanık müdafiin temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
Tefecilik suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün incelenmesinde ise;
TCK"nın 53. maddesinin Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal Kararı doğrultusunda uygulanmasının infaz sırasında nazara alınması mümkün görülmüştür
Delillerle iddia ve savunma, yapılan yargılama göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş, sübutu kabul olunan fiilin unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatı yapılmış bulunduğundan yerinde görülmeyen sanık müdafiin temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, 05/06/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.