Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2019/4058 Esas 2020/221 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/4058
Karar No: 2020/221

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2019/4058 Esas 2020/221 Karar Sayılı İlamı

Özet:

İstanbul 71. Asliye Ceza Mahkemesi tarafından yapılan yargılama sonucunda, kullanmak için uyuşturucu madde bulundurmak suçundan sanık hakkında ilk olarak tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmıştır. Ancak, sanık bu tedbire uymamıştır. Mahkeme, sanığı bu nedenle mahkum etmiştir.
Ancak, mahkeme kararı yapılacak itirazlar sonucunda bozulmuştur. Kararda, mahkeme tarafından yapılan hatalar ortaya çıkarılmıştır. İlk olarak, sanığa duruşma tarihi ve saati ile birlikte tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uymadığının kabul edileceği uyarısının yapılmadığı belirtilmiştir. İkinci olarak, sanığın savunma hakkı kısıtlanmıştır çünkü ceza infaz kurumunda başka suçlardan hükümlü olmasına rağmen bizzat veya SEGBİS ile hazırlanarak duruşmaya katılması gerektiği gözetilmemiştir. Bu nedenlerle, karar yasaya aykırı bulunarak bozulmuştur.
Kararda geçen kanun maddeleri ise şöyledir:
- 5560 sayılı Yasa ile değişik TCK'nın 191. maddesi (tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin gereklerine uymayan sanık hakkında davaya devam edilerek hüküm verilmesi öngörülmüştür).
- CMK'nın 193. ve 196. maddeleri (savunma hakkının kısıtlanmaması gereği ve ceza infaz kurumunda bulunan hükümlülerin duruşmalara bizzat katılması veya SEGBİS ile hazırlanması gereği belirtilmektedir).

10. Ceza Dairesi 2019/4058 E. , 2020/221 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : İSTANBUL 71. Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- Suç ve hüküm tarihinde yürürlükte olan 5560 sayılı Yasa ile değişik TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasında, tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin gereklerine uymayan sanık hakkında davaya devam edilerek hüküm verileceği öngörüldüğünden; duruşma günü için sanığa gönderilen davetiyenin “tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uymadığının iddia edilmesi nedeniyle, duruşmaya gelip bu konuda beyanda bulunması veya diyeceklerini duruşma gününe kadar yazılı olarak bildirmesi gerektiği, mazeretsiz olarak duruşmaya gelmediği ve diyeceklerini yazılı olarak bildirmediği takdirde tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uymadığı kabul edilerek hakkında cezaya hükmolunabileceği” uyarısı ile birlikte duruşma tarihi ve saati yazılarak sanığa tebliğ edilmesi gerektiği gözetilmeden, öncelikle sanığın duruşmada bildirdiği son adresine; olmadığı takdirde mernis adresine belirtilen nitelikte uyarıyı içeren usulüne uygun davetiye tebliğ edilmeden mahkûmiyet hükmü kurulması,
2- Karar tarihinde ceza infaz kurumunda başka suçtan hükümlü bulunan ve duruşmalardan bağışık tutulma talebi de olmayan sanığın, hükmün verildiği duruşmada bizzat veya SEGBİS ile hazır edilmesi gerektiği gözetilmeden karar verilmek suretiyle CMK"nın 193. ve 196. maddelerine aykırı davranılarak savunma hakkının kısıtlanması,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde olduğundan, hükmün BOZULMASINA, 15.01.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.