Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/9999 Esas 2019/4798 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/9999
Karar No: 2019/4798
Karar Tarihi: 07.03.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/9999 Esas 2019/4798 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir mahkumiyet hükmü temyiz edilmiştir. Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazları reddedilmiş ancak 3 nedenle karar bozulmuştur. İlk olarak, sanığın cezası 5 yıldan az olamayacağı için istinabe suretiyle sorguya çekilemeyeceği göz önünde bulundurulmamıştır. İkinci olarak, sanığa ek savunma hakkı tanınmadan, iddianamede gösterilmeyen bir kanun maddesi uyarınca savunma hakkı kısıtlanmıştır. Üçüncü olarak, Anayasa Mahkemesi tarafından bazı ibareleri iptal edilen bir kanun maddesi nedeniyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerekmektedir. Bu nedenlerle, karar bozulmuştur. Kararda geçen kanun maddeleri ise şunlardır: 5237 sayılı TCK’nin 86/1, 86/3-e, 87/1-d, 87/1-son maddeleri, 5271 sayılı CMK'nin 196/2. ve 226. maddeleri ve 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi.

3. Ceza Dairesi 2018/9999 E. , 2019/4798 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1) Sanığın eylemine uyan 5237 sayılı TCK"nin 86/1, 86/3-e, 87/1-d, 87/1-son maddeleri uyarınca cezasının 5 yıldan az olamayacağı anlaşıldığından, 5271 sayılı CMK"nin 196/2. maddesi gereğince istinabe suretiyle sorguya çekilemeyeceğinin gözetilmemesi,
2) Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 25/04/2017 tarihli ve E.2015/1167 - K.2017/247 sayılı kararında da belirtildiği üzere, sanığa 5271 sayılı CMK’nin 226. maddesi hükmü gereğince ek savunma hakkı tanınmadan, iddianamede gösterilmeyen TCK’nin 87/1-son maddesinin uygulanması suretiyle savunma hakkının kısıtlanması,
3) Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08/10/2015 tarihli ve E.2014/140 - K.2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 07/03/2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.