5607 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2019/2137 Esas 2020/686 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/2137
Karar No: 2020/686
Karar Tarihi: 30.01.2020

5607 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2019/2137 Esas 2020/686 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın 5607 Sayılı Kanuna Aykırılık suçunu işlediğine karar vererek mahkumiyet hükmü vermiştir. Temyiz isteği reddedildikten sonra yapılan inceleme sonucunda, suçun sanık tarafından işlendiği, iddia ve savunmaların eksiksiz sergilendiği, eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanun'da öngörülen suç tipine uyduğu tespit edilmiştir. Ancak, mahkeme kararında iki noktanın hatalı olduğu belirtilmiş ve bu nedenle hüküm BOZULMUŞTUR. Sanığa verilen gün para cezası, adli para cezasına çevrilirken 5237 sayılı TCK'nin 52/2 maddesi gösterilmemiştir ve dava konusu eşyanın müsaderesine karar verilmesi gerekirken tasfiyesine de hükmedilmiştir. Bu hatalar düzeltilerek hüküm ONANMIŞTIR.
Kanun Maddeleri:
- 5607 Sayılı Kanuna Aykırılık
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 52/2 maddesi
- 1412 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun'un 322. maddesi
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi
- CMK'nin 232/6. maddesi

19. Ceza Dairesi 2019/2137 E. , 2020/686 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 Sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içerine göre yapılan incelemede;
Yükletilen suçun sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarla ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanun"da öngörülen suç tipine uyduğu,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak,
1-Sanığa verilen gün para cezası, adli para cezasına çevrilirken 5237 sayılı TCK"nin 52/2 maddesi gösterilmemesi suretiyle CMK"nin 232/6. maddesine aykırı davranılması,
2-Dava konusu kaçak eşyanın müsaderesine karar verilmesi ile yetinilmesi gerekirken söz konusu eşyanın tasfiyesine de hükmolunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün BOZULMASINA, bu aykırılık yeniden yargılama yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte olduğundan, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CUMK’nin 322. maddesi uyarınca hükmün 1. fıkrasında yer alan “günlüğü” ibaresinden önce gelmek üzere ""TCK"nin 52/2. maddesi uyarınca "" ibaresinin eklenmesi, hükmün müsadereye ilişkin 9. fıkrasından “5607 sayılı Yasanın 16. maddesi gereğince suça konu eşyanın bozulma ihtimali nazara alındığında kararın kesinleşmesinin beklenmeksizin anılan eşyanın tasfiyesine” ifadesinin çıkarılması ve sair kısımların aynen bırakılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 30.01.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.