Resmi belgede sahtecilik - başkasına ait kimlik veya kimlik bilgilerinin kullanılması - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2020/3125 Esas 2020/6349 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik, başkasına ait kimlik veya kimlik bilgilerinin kullanılması
HÜKÜM : Mahkumiyet

Hükmün açıklandığı 08/01/2020 tarihinde başka suçtan dolayı hükümlü olarak Keskin T Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumunda bulunan sanığın Segbis yolu ile duruşmaya katılımı sağlanarak hüküm yüzüne karşı verilmiş ise de, mahkemece hüküm fıkrasına; 5271 sayılı CMK‘nin 263/1. maddesi gereğince cezaevinde bulunan hükümlünün tutuklu bulunduğu ceza infaz kurumu ve tutukevi müdürüne beyanda bulunmak suretiyle veya bu hususta bir dilekçe vererek kanun yollarına başvurabileceğinin de yazılması gerektiği halde, bu hususun hüküm fıkrasına yazılmamış olması nedeniyle; sanığın 20.01.2020 tarihinde verdiği temyiz dilekçesinin süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
1-Sanık hakkında “resmi belgede sahtecilik” suçundan verilen mahkûmiyet hükmüne yönelik sanığın temyiz nedenlerinin incelenmesinde;
Tekerrüre esas sabıkası bulunan sanık hakkında TCK’nin 58. maddesi hükümlerinin uygulanmaması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış, sanığın gözaltında geçirdiği sürelerin TCK"nin 63. maddesi gereğince infaz aşamasında cezasından mahsup edilmesi mümkün görülmüştür.
Bozma kararına uyularak yargılamanın hukuka uygun olarak yapıldığı, iddia ve savunmada ileri sürülen hususların gerekçeli kararda gösterilip tartışılarak değerlendirildiği, fiilin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, suç vasfının doğru biçimde belirlendiği, cezanın kanuni takdir sınırlarında uygulandığı, incelenen dosyaya göre kurulan hükümde eleştiri dışında bir isabetsizlik bulunmadığı anlaşılmış, sanığın temyiz nedenleri yerinde görülmediğinden hükmün ONANMASINA,
2-Sanık hakkında “Başkasına ait kimlik veya kimlik bilgilerinin kullanılması” suçundan verilen mahkûmiyet hükmüne yönelik sanığın temyiz nedenlerinin incelenmesinde;
TCK"nin 268. maddesinde tanımlanan başkasına ait kimlik bilgilerinin kullanılması suçunun oluşması için; failin işlediği suç nedeniyle kendisi hakkında soruşturma ve kovuşturma yapılmasını engellemek amacıyla, başkasına ait kimlik bilgilerini kullanması, TCK"nin 267/1. maddesinde tanımlanan “iftira” suçunun oluşması için ise, yetkili makamlara ihbar veya şikayette bulunmak suretiyle işlemediğini bildiği halde hakkında soruşturma ve kovuşturma başlatılmasını ya da idari yaptırım uygulanmasını sağlamak için bir kimseye hukuka aykırı bir fiil isnat etmesi gerekir.
Somut olayda; 13.08.2013 tarihli tutanak içeriğine göre yağma olayı ile ilgili yapılan çalışmalar esnasında sanığın aranılan kişinin eşgaline uygun olduğu görülerek teşhis için emniyete götürülüp kimliği sorulduğunda, üzerinde kendi resmi bulunan mağdur ...’a ait suça konu nüfus cüzdanını verdiği, sonrasında sanığın ...’a ait sahte kimlik kullandığı, gerçek adının ... olduğuna dair alınan ihbar üzerine sanığa bu hususun doğruluğunun sorulduğu, sanığın bunu yalanlaması üzerine parmak izi karşılaştırması sonucunda sanığın gerçek kimliğinin belirlendiği ve sanığın da şifahi olarak kendisinin ... olduğunu beyan ettiği olayda, sanığın başkasının kimliğini ya da kimlik bilgilerini kullanarak kendisini suçsuz, diğer kişiyi ise işlemediği bir suçun faili olarak göstermediği anlaşılmakla, 5237 sayılı TCK"nin 268. maddesinde düzenlenen “başkasına ait kimlik veya kimlik bilgilerinin kullanılması” suçunun unsurlarının oluşmadığı anlaşılmakla, sanığın beraatine karar verilmesi gerekirken eksik inceleme ile mahkûmiyetine karar verilmesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, 03/11/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.