Çocuğun basit cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2018/9072 Esas 2019/8696 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/9072
Karar No: 2019/8696
Karar Tarihi: 02.04.2019

Çocuğun basit cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2018/9072 Esas 2019/8696 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Adana Bölge Adliye Mahkemesi 14. Ceza Dairesi, sanığın 11 yaşındaki mağdureye basit cinsel istismar suçundan mahkum edilmesiyle ilgili istinaf başvurusunu esastan reddetti. Ancak suç tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 5237 sayılı TCK'nın ilgili maddesi gereği, sanığın temel cezasının belirlenmesi gerekirken farklı bir maddeye göre ceza verildiği tespit edilerek, Adana Bölge Adliye Mahkemesi 6. Ceza Dairesi'nin reddettiği istinaf başvurusu kararı bozuldu. Ayrıca, sanığın mağdurenin öğrenim gördüğü okulda gayri resmi olarak çalıştığı ve mağdureye karşı koruma ve gözetim yükümlülüğünün bulunmadığı makul görüldü. Katılma hakkına ilişkin suçtan zarar görme şartının katılan Bakanlık için söz konusu olmadığı belirtilerek, sanığın ikinci bir vekalet ücretine mahkum edilmesinin hakkaniyete uygun düşmeyeceği belirtildi. Kanun maddeleri ise şöyle:
- 5237 sayılı TCK'nın 103/1-c.3. ve 103/1-c.1. maddeleri
- 5237 sayılı TCK'nın 103/3-d maddesi
- 5271 sayılı CMK'nın 237 ve devamı maddeleri.

14. Ceza Dairesi 2018/9072 E. , 2019/8696 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Çocuğun basit cinsel istismarı
HÜKÜM : Sanığın atılı suçtan mahkûmiyetine dair Ceyhan Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 29.03.2018 gün ve 2017/464 Esas, 2018/179 Karar sayılı hükümlere yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle 5271 sayılı CMK"nın 299/1. maddesi gereğince takdiren duruşmasız yapılan incelemede gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, ilk derece mahkemesinin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdiri ile anılan hükme ilişkin Bölge Adliye Mahkemesi kararı nazara alındığında yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
13.12.2017 günü sanığın, görev yaptığı ortaokul bahçesindeki kulübesine çağırdığı on bir yaşındaki mağdureye basit cinsel istismar eyleminde bulunması nedeniyle hakkında ilk derece mahkemesince hüküm kurulurken suç tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 6763 sayılı Kanunla değişik 5237 sayılı TCK"nın 103/1-c.3. maddesi gereğince temel cezanın belirlenmesi gerekirken, yazılı şekilde 103/1-c.1. maddesi ile temel cezanın tespitinden sonra aynı maddenin üçüncü cümlesinin tatbiki suretiyle kademeli uygulama yapılması,
Sanığın, mağdurenin öğrenim gördüğü okulda gayri resmi olarak temizlik ve bahçe hizmetlerini yerine getirdiği bu nedenle mağdureye karşı koruma ve gözetim yükümlülüğünün de bulunmadığı anlaşılmakla sanık hakkında koşulları oluşmadığı halde TCK"nın 103/3-d maddesi gereği cezada arttırım yapılması,
5271 sayılı CMK"nın 237 ve devamı maddelerindeki katılma hakkına ilişkin suçtan zarar görme şartının katılan Bakanlık için söz konusu olmadığı, ayrıca sanığın mahkumiyeti halinde suçtan doğrudan zarar gören sıfatıyla davaya katılan kişiler lehine sanığın vekalet ücretine mahkum edildiği de dikkate alındığında, Devletin kanundan kaynaklanan koruma yükümlülüğünü yerine getirmesi sebebiyle sanığın ikinci bir vekalet ücretine mahkum edilmesi suretiyle maddi zarara uğratılmasının da hakkaniyete uygun düşmeyeceği nazara alınarak katılan Bakanlık vekili lehine vekalet ücretine hükmedilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, Adana Bölge Adliye Mahkemesi 6. Ceza Dairesinin 13.07.2018 gün ve 2018/1881 Esas, 2018/1377 Karar sayılı vaki istinaf başvurusunun reddine yönelik hükmünün 5271 sayılı CMK"nın 302/2-4. madde ve fıkrası gereğince BOZULMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin Adana Bölge Adliye Mahkemesi 6. Ceza Dairesine gönderilmesine, 02.04.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.