Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2019/4062 Esas 2020/215 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/4062
Karar No: 2020/215

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2019/4062 Esas 2020/215 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanık hakkında kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan açılan dava sonucunda tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması nedeniyle mahkûm olduğunu belirtiyor. Adli sicil kaydı ve UYAP üzerinden yapılan araştırmada, suç tarihinden önce aynı suçtan dolayı açılmış başka bir dava nedeniyle verilip kesinleşmiş ve suç tarihinde infaz edilmekte olan herhangi bir tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin bulunmadığı tespit edildi. Kanunların 68. ve 191. maddelerinin 5. fıkrasının sanık lehine uygulanma şartlarının bulunmaması nedeniyle sanık hakkında doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulandığı ve bu tedbirin infaz sırasında yükümlülüklerinin ihlal edildiği gerekçesiyle karar verildi. 6545 sayılı Kanunun 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrasına uygun olarak hüküm kuruldu ve sanığın temyiz itirazları yerinde görülmedi. Mahkeme kararında yer alan kanun maddeleri şöyle: 6545 sayılı Kanunun 68. ve 85. maddeleri, 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrası, TCK'nın 191. maddesinin 5. fıkrası.

10. Ceza Dairesi 2019/4062 E. , 2020/215 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : BAKIRKÖY (Kapatılan) 46. Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması nedeniyle mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Adli sicil kayıtları ve UYAP üzerinden yapılan araştırmada, sanık hakkında, bu suç tarihinden önce, aynı suçtan dolayı açılmış başka bir dava nedeniyle verilip kesinleşmiş ve suç tarihinde infaz edilmekte olan herhangi bir tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin bulunmadığı anlaşıldığından, hükümden önce 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasının sanık lehine uygulanma şartlarının bulunmaması nedeniyle, bu suçtan dolayı ilk olarak doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanan ve bu tedbirin infazı sırasında yükümlülüklerini ihlal eden sanık hakkında yargılamaya devam olunarak hüküm kurulmuş olması, 6545 sayılı Kanunun 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrasına uygun olduğundan, bu husus dikkate alınarak yapılan incelemede;
Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 15.01.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.