Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2012/31090 Esas 2013/11810 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
9. Hukuk Dairesi
Esas No: 2012/31090
Karar No: 2013/11810
Karar Tarihi: 11.04.2013

Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2012/31090 Esas 2013/11810 Karar Sayılı İlamı

9. Hukuk Dairesi         2012/31090 E.  ,  2013/11810 K.

    "İçtihat Metni"



    MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ ( KARTAL 2. İŞ )

    DAVA :Davacı, feshin geçersizliğine ve işe iadesine karar verilmesini istemiştir.
    Yerel mahkeme, isteği hüküm altına almıştır.
    Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

    Y A R G I T A Y K A R A R I

    A) Davacı İsteminin Özeti:
    Davacı vekili, davacının 1992 yılında davalı işyerinde çalışmaya başladığını, daha sonra davacının çalıştığı .... Beton A.Ş.’nin davalı ...Ş.’ye devredildiğini, iş sözleşmesinin 30.06.2011 tarihinde feshedildiğini, iş sözleşmesinin işverence haklı nedene dayanmaksızın feshedildiğini ileri sürerek, davacı işçinin işe iadesine karar verilmesini istemiştir.
    B) Davalı Cevabının Özeti:
    Davalı vekili, davacının 18.01.2011 tarihinde çalışmaya başladığını iş sözleşmesinin 30.06.2011 tarihinde feshedildiğini, davacının 6 aylık kıdeminin bulunmadığını, son dönemlerde işlerin daralması ve azalması, mali yapıdaki olumsuzluklar nedeniyle şirketin zarar ettiğini, davacının iş sözleşmesinin bu nedenle feshedildiğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
    C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
    Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davalının iş sözleşmesini fesihte geçerli nedene dayanmadığı gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
    D) Temyiz:
    Kararı davalı temyiz etmiştir.
    E) Gerekçe:
    1- Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
    2- Taraflar arasında davacının altı aylık kıdeminin bulunup bulunmadığı ve dolayısıyla iş güvencesi hükümleri kapsamına girip girmediği uyuşmazlık konusudur.
    4857 sayılı İş Kanunu’nun 18. maddesinin birinci fıkrasına göre iş güvencesi hükümleri kapsamına girmek için en az altı aylık kıdeme sahip olmak gerekir. Aynı maddenin dördüncü fıkrasına göre altı aylık süre aynı işverenin bir veya değişik işyerlerinde geçen süre birleştirilerek hesaplanır. Sözü edilen maddenin ikinci fıkrasına göre altı aylık kıdemin hesaplanmasında aynı Kanunun 66’ncı maddesindeki süreler dikkate alınır. Altı aylık kıdem şartını öngören hüküm nispi emredici olduğundan, daha az kıdem şartını öngören sözleşme hükümleri geçerli kabul edilmektedir.
    Altı aylık kıdem işçinin fiilen çalışmaya başladığı tarih ile fesih bildiriminin işçiye ulaştığı tarih arasında geçen süreye göre belirlenir.
    Somut olayda, davacı 1992 yılında çalışmaya başladığını, davacının çalıştığı Aslan Beton AŞ.’nin davalıya devredildiğini belirtmiştir. Davalı ise davacının iddiasının doğru olmadığını, davacının 18.01.2011 tarihinde işe başladığını savunmuştur. Davalı tarafından ibraz edilen işe giriş - işten ayrılış bildirgelerine ve imza itirazına uğramayan ibranameye göre davacının 18.01.2011-30.06.2011 tarihleri arasında çalıştığı görülmektedir. Buna göre devir olgusunun bulunup bulunmadığı araştırılıp davacının kıdeminin tespit edilip iş güvencesi kapsamında olup olmadığı belirlendikten sonra hüküm kurulması gerekirken, eksik araştırmayla yazılı şekilde karar verilmesi hatalıdır.
    F) Sonuç:
    Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 11.04.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.


    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.