Hakaret - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2019/8263 Esas 2020/3973 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/8263
Karar No: 2020/3973
Karar Tarihi: 6.02.2020

Hakaret - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2019/8263 Esas 2020/3973 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada sanık hakaret suçundan mahkum edilmiştir. Temyiz edilen kararın incelenmesinde, tebligatın doğru adrese yapılmadığı gerekçesiyle ek bir kararın hukuka aykırı olduğu belirtilerek reddedilmiştir. Mahkeme, sanığın hakaret eyleminin kanuna uygun şekilde saptandığını ve suç tipine uyduğunu, aleni bir yerde işlendiğini ancak ilgili kanun maddesinin uygulanmamasından dolayı bozma yapılamayacağını belirtmiştir. TCK'nın 53/1-b maddesinin iptal edilmesinin infaz evresinde dikkate alınabileceği de vurgulanmıştır.
Kanun Maddeleri:
- TCK'nın 125/4. maddesi
- TCK'nın 53/1-b maddesi
- CMK'nın 42. maddesi
- Tebligat Kanunu'nun 21/2. maddesi

18. Ceza Dairesi 2019/8263 E. , 2020/3973 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hakaret
HÜKÜM : Mahkumiyet

KARAR
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi , kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü;
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi, kararın niteliği ile suç tarihine göre ve sanığın eski hale getirme talebi hakkında karar verme yetkisi CMK"nın 42. maddesi gereğince Yargıtay’a ait olduğu halde, Yerel Mahkeme tarafından 07/11/2014 tarihinde verilen ek karar hukuken yok hükmünde kabul edilip, dosya görüşüldü:
Tebligatın bilinen en son adrese yapılması gerektiği gözetilmeden, sanığın duruşmada bildirdiği en son adresinden farklı olan MERNİS adresine doğrudan Tebligat Kanunu"nun 21/2. maddesine göre yapılan tebligatın usulsüz olması karşısında, temyiz talebi süresinde kabul edilerek, temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanığa yükletilen hakaret eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Eylemin aleni bir yer olan adliye koridorunda işlenmesine rağmen TCK’nın 125/4. maddesi uygulanmamış ise de, aleyhe temyiz olmadığından, bozma yapılamayacağı,
TCK"nın 53/1-b maddesinin Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararıyla iptal edilmesinin infaz evresinde resen gözetilebileceği,
Anlaşıldığından, sanık ...’ün ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA, 06/02 /2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.