MAHKEMESİ : ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA


Taraflar arasında görülen davada Ankara 4. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 23/10/2017 tarih ve 2016/395 E- 2017/382 K. sayılı kararın davalı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi"nce verilen 21/09/2018 tarih ve 2018/232 E- 2018/940 K. sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; müvekkilinin özellikle kulaklık ve diğer ses sistemleri ile ilgili olan ürünler sektöründe kalite sembolü haline geldiğini, BEATS unsurlu markalarının dünyanın pek çok ülkesinde tescillerinin olduğunu, bununla birlikte davalı nezdinde de tescilli markalarının bulunduğunu, müvekkilinin 2014/102563 sayılı "BEATS" ibaresinin 09, 14, 35 ve 38. sınıflarda yer alan mal ve hizmetlerde tescili için davalı kuruma başvurduğunu, davalı tarafından 2004/05685 sayılı“BEAT” ibareli markaya dayalı olarak başvurunun 556 sayılı KHK"nın 7/1-b maddesi uyarınca kısmen reddedildiğini, bu karara yaptıkları itirazın da YİDK tarafından nihai olarak reddedildiğini, alınan kararın usul ve yasaya aykırı olduğunu, markalar arasında ayırt edilemeyecek derecede benzerlik bulunmadığını, müvekkili başvurusunun, redde mesnet markaya göre fazladan “S” harfini içerdiğini, bu farklılığın da başvuruya ayırt edicilik sağladığını, ayrıca taraf markalarının farklı yazı karakterlerini içerdiğini ileri sürerek YİDK’in 2016-M-7938 sayılı kararının iptaline, 2014/102563 sayılı "BEATS" markasının kısmen red edilen mallar yönünden de tescil işlemlerinin devamına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı TPMK vekili; başvuru konusu ibare ile redde mesnet marka arasında 556 sayılı KHK"nın 7/1-b maddesi anlamında ayırt edilemeyecek derecede benzerlik bulunduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
İlk derece mahkemesince, iddia, savunma,bilirkişi raporu ve dosya kapsamına göre; başvuru konusu markanın "BEATS" ibaresinden, redde mesnet markanın ise "BEAT" ibaresinden oluştuğu, başvuru markasında redde mesnet markadan farklı olarak "S" harfine yer verildiği, bu farklılığın sescil olarak markaları ayırdığı, bu haliyle markalar arasında 556 sayılı KHK"nın 7/1-b maddesi anlamında ayniyet veya ayırt edilemeyecek derecede benzerlik bulunmadığı, iltibas iddiasının ise aynı KHK"nın 8/1-b maddesi kapsamında değerlendirilebileceği gerekçesiyle davanın kabulüne, YİDK"in 2016-M-7938 sayılı kararının iptaline karar verilmiştir.
Karara karşı davalı vekili tarafından istinaf kanun yoluna başvurulmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesi"nce; 556 sayılı KHK"nın 7/1-b maddesi hükmünün uygulanabilmesi için markalar arasındaki benzerliğin iltibasa yol açacağının ayrıca inceleme yapılmasını gereksiz kılacak derecede güçlü ve açık olmasının gerektiği, "BEATS" ibareli dava konusu başvuru ile redde mesnet "BEAT" ibareli marka arasında bu anlamda bir benzerliğin bulunmadığı, başvuruda yer alan "S" harfinin anılan KHK"nın 7/1-b maddesi anlamında yeterli ayırt ediciliği sağladığı gerekçesiyle davalı vekilinin istinaf başvurusunun esas yönünden reddine karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK"nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 8,50 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 13/11/2019 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.