Çocuğun basit cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2015/9237 Esas 2019/8690 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/9237
Karar No: 2019/8690
Karar Tarihi: 02.04.2019

Çocuğun basit cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2015/9237 Esas 2019/8690 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada, sanık çocuğun basit cinsel istismarı suçlamasıyla mahkum edildi. Ancak sanığın duruşmalı inceleme talebi kanuni süreden sonra yapıldığı için reddedildi. Kararda, suçun 5237 sayılı TCK'nın 103. maddesi kapsamında değerlendirildiği, cezasının 6545 sayılı Kanun ile değiştirilmesi sonrası üst sınırının Ağır Ceza Mahkemesi'ne ait olduğu belirtildiği için görevsizlik kararı verilmesi gerektiği vurgulandı. Bu sebeple, hüküm 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi gereğince BOZULDU. Kanunlar: 5237 Sayılı TCK'nin 103. maddesi, 5320 Sayılı Kanunun 8/1. maddesi, 1412 sayılı CMUK'un 318. ve 321. maddeleri, 6545 Sayılı Kanun.

14. Ceza Dairesi 2015/9237 E. , 2019/8690 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun basit cinsel istismarı
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelendi.
Sanığın kanuni süresinden sonra yaptığı duruşmalı inceleme talebinin hükmedilen ceza miktarı da nazara alındığında 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 318. maddesi uyarınca reddiyle, incelemenin duruşmasız yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Sanığın üzerine atılı çocuğun basit cinsel istismarı suçunu düzenleyen 5237 sayılı TCK"nın 103. maddesinde hüküm tarihinden sonra 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren ve cinsel dokunulmazlığa karşı suçlarda değişiklik yapan 6545 sayılı Kanunla yapılan değişiklik sonrası öngörülen cezanın üst sınırı itibariyle delilleri değerlendirme ve yargılama yapma görevinin 5235 sayılı kanunun 12. maddesi gereğince Ağır Ceza Mahkemesine ait olduğu gözetilerek görevsizlik kararı verilmesi zorunluluğu,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, esası incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 02.04.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.