MAHKEMESİ : İSTANBUL BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ12. HUKUK DAİRESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada İstanbul 17. Asliye Ticaret Mahkemesince verilen 05/04/2017 tarih ve 2014/1086 E. - 2017/109 K. sayılı kararın temlik alan-davacı/karşı davalı vekili ile karşı davada davalı TBS şirket vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine-usulden reddine dair istanbul Bölge Adliye Mahkemesi 12. Hukuk Dairesi"nce verilen 29/03/2018 tarih ve 2017/665 E. - 2018/323 K. sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesi temlik alan-davacı/karşı davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Asıl davada davacı vekili, davacı şirketin gemilere deniz yakıtı satan bir şirket olduğunu, Türk bayraklı Elgiznur Çebi isimli gemi kaptanının talep ve imzası ile davacı şirketin Cidde Limanında bulunan acentesi IBCO Ltd. Ow Bunker Middle Isteast DMCC tarafından 18/05/2011 tarihinde 600 mt Foul Oil 380 cst deniz yakıtı teslim edildiğini, 107775 nolu 426.000 USD tutarlı satış faturası 18/05/2011 tarihinde tanzim edilerek tebliğ edildiğini, ancak yakıt bedelinin vadesinde ödenmediğini, borçlunun yakıtı teslim aldıktan 12 gün sonra Cidde limanı’ndan ayrılıp Singapur Limanı’na vardıktan sonra yakıtın ayıplı olduğunu ileri sürerek yakıtın geri alınmasını bildirdiğini, yakıtın ayıplı olduğu iddiasının yapılan analizler sonucu doğrulanamadığını, borcun ödenmesi için çekilen ihtarlardan da bir sonuç alınamadığını, bu nedenle kanuni rehin hakkının paraya çevrilmesi yolu ile alacağın tahsili için Üsküdar 5. İcra Müdürlüğü"nün 2011/28710 sayılı dosyası üzerinden icra takibi başlatıldığını ileri sürerek davalı/karşı davacının takibe yapmış olduğu itirazın iptaline, takibin devamına, %40"tan aşağı olmamak üzere icra inkar tazminatının davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiş, karşı davaya yönelik olarak ise yakıtın ayıplı olmadığını, basiretli bir tacirin ayıp halinde limana geri dönmeyi tercih etmesi gerektiğini, davalının yakıt ikmalinden önce tankların ve mevcut yakıtın surveyini yaptırmadığını, sunulan analiz raporlarının yakıtın ayıplı olduğunu ispat edemediğini savunarak karşı davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Davalı/karşı davacı vekili, davacı tarafından teslim edilen yakıtın ayıplı ve standart dışı olması nedeni ile gemide kullanılamadığını, geminin seferini tamamlayabilmek için yeniden yakıt almak zorunda kaldığını, bu amaçla normal rotasından çıkarak Salallah Limanı’na uğradığını, oysaki geminin gerçek rotasının Singapur olduğunu, davacıdan satın alınan yakıtın kullanılamayan Off-Spec/Efsaf dışı yakıt olması nedeni ile gemiden tahliye edilmesinin gerektiğini, bu nedenle yakıtı geri boşaltım yöntemi ile iade almasını davacıya ihtar ettiğini ancak talebin geri çevrildiğini, bunun üzerine davalının kendi imkanları ile ve masrafına da kendisi katlanmak sureti ile Singapur"da yakıtı gemiden tahliye ettiğini, ayıbın Fobaş ve Gochem International Independent Inspection testing Company tarafından ayrı ayrı düzenlenen analiz sonuçları ve Loc Marine Engineering Consultant tarafından düzenlenen gözlem raporu ile tespit edildiğini, bu nedenle yakıt bedelini ödeme zorunluluğunun bulunmadığını savunarak asıl davanın reddine, ayıplı yakıt nedeni ile geminin normal rotasından sapmak zorunda kalması ve ilave yakıt tedariki için ödediği bedeller ile malın tahliyesi ve bu süre zarfında kaybedilen zaman dolayısıyla davalının zarara uğradığını iddia ederek geminin Singapur Limanı’na gidecekken yeniden yakıt almak için rotasından saparak Salallah Limanı’na uğramak zorunda kalmasından dolayı 5 gün süre ile beklemeden kaynaklanan günlük 22.000- USD’den 110.000- USD kira bedelinin, Salallah Limanı’nda ödenen 2.858- USD liman ve acente ücretinin, ayıplı yakıtın tahliyesi ve yeni yakıt alımı için harcanan 8 günlük süre için gemi kira bedeli olan 176.000- USD’ nin, davacıdan tedarik edilen yakıt miktarı 600 metrik ton olduğu halde Sallallah Limanı’nda gemiden 634 metrik ton yakıt tahliyesi yapıldığından 34 metrik tonluk yakıt kaybı olduğunu ileri sürerek bundan kaynaklanan 124.140- USD zararın, geminin Singapur"da yeniden yakıt alımı için beklerken yapılan 4.805- USD masraf kaleminden oluşan toplam 317.803-USD zararın ortaya çıktığını, davacıdan satın alınan ayıplı yakıtın 248.217- USD"ye satıldığını bu tutarın takas mahsup edilerek bakiye 69.585,72-USD zarar bedelinin faiziyle birlikte davacı/karşı davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, yakıtın 18.5.2011 tarihinde kaptanın talep ve onayı ile gemiye teslim edildiği, Cidde Limanı’nda yakıt tedarikinden önce bir sorunun yaşanmamış olması, yakıt alındıktan sonra sorunun başlaması, başka kuruluşlardan da yakıt temin edilmemiş olması ve davacının tedarik ettiği yakıtın teknik spesifikasyonlara uygun olmadığını gösteren analiz raporları dikkate alınarak yakıtın standart dışı yakıt olduğunun kabul edilmesi gerektiği, yine davalı tarafından ibraz edilen jurnal kayıtlarının da bu hususu doğruladığını, teslim edilen 600 m/t yakıtın kullanım sonucu ortaya çıkabilen gizli ayıplı olduğu, ayıbın ortaya çıkmasından sonra davalı/karşı davacının 26.5.2011 tarihinde e-posta yolu ile ayıbı davacıya bildirdiği, davacının yakıt bedelini talep hakkı bulunmadığı gerekçesiyle asıl davanın reddine, karşı dava yönünden ise, eBK 205/3 maddesine göre davalı/karşı davacının doğrudan zararları talep edebileceği gibi BK 96. maddesine göre, borcun gereği gibi ifa edilmemesi nedeniyle müspet zararları da talep edebileceği, 5 günlük kâr kaybı zararının 110.000-USD, demiryeri işgaliye bedeli ve liman masrafının 2858-USD, kullanılmayan yakıt maliyeti bedelinin 246.000-USD, Singapur"da 8 günlük bekleme bedelinin 176.000-USD, Singapur Liman bekleme masrafının 4.805-USD ve toplam zararın 295.285-USD olduğunu bu zarardan 246.000-USD mahsubu sonrasında zararının 49.285,40-USD olduğu gerekçesiyle karşı davanın kısmen kabulü ile 49.285,40-USD tazminatın davacı/karşı davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Kararı, temlik alan-davacı/karşı davalı vekili ile karşı davada davalı TBS şirket vekili istinaf etmiştir.
İstanbul Bölge Adli Mahkemesince tüm dosya kapsamına göre, temlik alan davacı/karşı davalının istinaf başvurusunun esastan reddine, karşı davalı TBS şirket vekilinin istinaf başvurusunun ise, davacı TBS şirketinin asıl davadaki alacağını Yapı Kredi Factoring A.Ş.’ye temlik etmekle asıl davada taraf sıfatının kalmadığı, ancak karşı davada davalı konumunun devam ettiği, yasal sürede istinaf yoluna başvuran tarafın asıl dava davacısı Yapı Kredi Faktoring AŞ olduğu, karşı davalı TBS Denizcilik....A.Ş.’nin katılma yoluyla istinaf kanun yoluna başvurma hakkı bulunmadığı gerekçesiyle istinaf başvurusunun usulden reddine karar verilmiştir.
Kararı, temlik alan-davacı/karşı davalı vekili temyiz etmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK"nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, temlik alan-davacı/karşı davalı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 8,50 TL temyiz ilam harcının temyiz eden temlik alan-davacı/karşı davalıdan alınmasına, 13/11/2019 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.