Tefecilik - yağma - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2016/4200 Esas 2018/4127 Karar Sayılı İlamı

5. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/4200
Karar No: 2018/4127
Karar Tarihi: 04.06.2018

Tefecilik - yağma - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2016/4200 Esas 2018/4127 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme Ceza Dairesi'nin verdiği 2016/4200 E. , 2018/4127 K. hükümleri incelendi. Sanığa tefecilik suçundan beraat verildi, ancak tehdit suçundan mahkum edildi. Yapılan incelemede tefecilik suçunun zamanaşımına uğradığı, bu nedenle yeniden yargılama yapılmadan hüküm bozuldu ve davaların zamanaşımı nedeniyle düşmesine karar verildi. Tehdit suçuyla ilgili olarak, kanunlardaki düzenlemeler gözetilerek uzlaştırma işlemi uygulanmasına karar verildi ve hüküm bozuldu. Kanunlar, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 2, 7, 241 ve 106/1. maddeleri; 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 223/8, 253 ve 322/1 maddeleridir.

5. Ceza Dairesi 2016/4200 E. , 2018/4127 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tefecilik, yağma
HÜKÜM : Tefecilik suçundan beraat, tehdit suçundan mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Temyiz dilekçelerinin kapsamına göre, Hazine vekilinin tefecilik suçundan verilen beraat hükmünü, sanık müdafiin ise tehdit suçundan kurulan mahkumiyet hükmünü temyiz ettiği gözetilerek yapılan incelemede;
1-Sanığa isnat edilen tefecilik suçunun 5237 sayılı TCK"nın 241. maddesinde öngörülen cezasının miktarına göre aynı Kanunun 66/1-e maddesinde yazılı 8 yıllık asli zamanaşımı süresine tabi olduğu, zamanaşımını en son kesen 16/05/2008 tarihli sorgu ile inceleme günü arasında bu sürenin gerçekleştiği anlaşıldığından, 5237 sayılı TCK"nın 7/2 ve 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddeleri gözetilmek suretiyle CMUK"nın 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanunun 322/1 ve 5271 sayılı CMK"nın 223/8. maddeleri uyarınca açılan kamu davasının zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE,
2-Sanık hakkında tehdit suçundan verilen mahkumiyet hükmünün incelenmesinde ise;
02/12/2016 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK’nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaşma hükümleri yeniden düzenlenmiş ve sanığa isnat edilen TCK"nın 106/1. maddesinin 1. cümlesi kapsamındaki tehdit suçunun uzlaşma kapsamına alındığı anlaşılmış olmakla, 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 2 ve 7. maddeleri de gözetilerek, tehdit suçundan uzlaştırma işlemi uygulanıp sonucuna göre sanığın hukuki durumunun belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, sair yönleri incelenmeyen hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 04/06/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.