Danıştay 10. Daire 2021/2840 Esas 2021/3830 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
ONUNCU DAİRE
Esas No : 2021/2840
Karar No : 2021/3830

TEMYİZ EDEN (DAVACILAR) : 1- …
2- …

VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVALI) : … Bakanlığı

VEKİLİ : Av. …

DAVALI YANINDA MÜDAHİL : …

VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN_ÖZETİ : … Bölge İdare Mahkemesi ... İdari Dava Dairesince verilen … tarih ve E:…, K:… sayılı kararın temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

SAVUNMANIN ÖZETİ : Davalı idare tarafından, davacıların temyiz isteminin öncelikle usûlden reddi gerektiği, Bölge İdare Mahkemesi kararının hukuka uygun olduğu savunulmaktadır. Müdahil tarafından ise Bölge İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği belirtilmektedir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ : …

DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Onuncu Dairesince, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 14. maddesi uyarınca Tetkik Hakiminin raporu ve sözlü açıklamaları dinlendikten sonra, gereği görüşüldü:
Dava, davacılar tarafından, 30 haftalık hamile olduğu sırada davacı …'nin 24/11/2015 tarihinde doğum sancılarının artması üzerine başvurdukları Sivas Numune Hastanesi Kadın Doğum Acil Bölümünde görevli sağlık personelinin teşhis ve tedavi için zamanında müdahalede bulunmadığı iddiasıyla çocuklarından birisini kaybettiklerini, sağ doğan çocuklarının ise uzun süre tedavi görmek zorunda kaldığını ileri sürerek olayda davalı idarenin hizmet kusuru bulunduğundan bahisle uğranılan zararlara karşılık davacı anne … için 500,00 TL maddi, 60.000,00 TL manevi, davacı baba … için ise 500,00 TL maddi, 40.000,00 TL manevi olmak üzere toplam 1.000,00 TL maddi ve 100.000,00 TL manevi tazminatın olay tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte ödenmesine karar verilmesi istemiyle açılmıştır.
Dava dosyasının incelenmesinden; … İdare Mahkemesince, maddi tazminat istemlerinin reddi, manevi tazminat istemlerinin kısmen kabulü, kısmen reddi yolunda verilen … tarih ve E:…, K:… sayılı kararın aleyhlerine olan kısımlarına karşı taraflarca yapılan istinaf başvuruları üzerine; … Bölge İdare Mahkemesi ... İdari Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararı ile davacıların istinaf başvurusunun reddi ile İdare Mahkemesi kararının maddi tazminat isteminin reddine yönelik kısmının onanmasına, davalı idarenin istinaf başvurusunun kabulü ile İdare Mahkemesi kararının davanın kısmen kabulüne ilişkin kısmı kaldırılarak anılan kısım yönünden de davanın reddine kesin olarak karar verildiği, davacılar vekili tarafından Danıştay'a hitaben verilen ve 15/03/2021 tarihinde kayda giren dilekçe ile … Bölge İdare Mahkemesi ... İdari Dava Dairesinin anılan kararının temyizen incelenerek bozulmasının istenildiği anlaşılmaktadır.
2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 6545 sayılı Kanunla eklenen geçici 8. maddesinde, 6545 sayılı Kanun'la idari yargıda kanun yollarına ilişkin getirilen hükümlerin 2576 sayılı Kanun'un anılan Kanun'la değişik 3. maddesine göre kurulan bölge idare mahkemelerinin tüm yurtta göreve başlayacakları 20/07/2016 tarihinden sonra verilen kararlar hakkında uygulanacağı; aynı Kanun'un "İstinaf" başlıklı 45. maddesinin 6. fıkrasında, bölge idare mahkemelerinin 46. maddeye göre temyize açık olmayan kararlarının kesin olduğu, "Temyiz" başlıklı 46. maddesinde, Danıştay dava dairelerinin nihai kararları ile bölge idare mahkemelerinin anılan maddede sayılan davalar hakkında verdikleri kararlara karşı Danıştay'da temyiz isteminde bulunulabileceği; "Temyiz dilekçesi" başlıklı 48. maddesinin 6. fıkrasında, temyizin kesin bir karar hakkında olması hâlinde kararı veren merciin temyiz isteminin reddine karar vereceği; aynı maddenin 7. fıkrasında ise temyizin kesin bir karar hakkında olduğunun anlaşıldığı hâllerde 6. fıkrada sözü edilen kararın Danıştay'ın ilgili dairesince kesin olarak verileceği kurala bağlanmıştır.
Öte yandan, 2577 sayılı Kanun'un 46. maddesinin (b) bendinde, konusu yüz bin Türk lirasını aşan vergi davaları, tam yargı davaları ve idari işlemler hakkında açılan davalarda verilen kararların temyiz edilebileceği hükme bağlanmış olup; aynı Kanun'un ek 1. maddesinde yer alan düzenleme uyarınca, bu Kanun'da öngörülen parasal sınırlar, her takvim yılı başından geçerli olmak üzere, önceki yılda uygulanan parasal sınırların, o yıl için 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun mükerrer 298. maddesi hükümleri uyarınca Maliye Bakanlığınca her yıl tespit ve ilan edilen yeniden değerleme oranında artırılması suretiyle uygulandığından, temyizen incelenerek bozulması istenilen Bölge İdare Mahkemesi kararının verildiği 2020 yılı için temyiz sınırı 176.000,00 TL olarak belirlenmiş bulunmaktadır.
Bu durumda, davacılar tarafından, toplamda 101.000,00 TL'lik tazminatın ödenmesine karar verilmesi istemiyle açılan davada, davaya konu edilen parasal miktarın, Bölge İdare Mahkemesi kararı tarihindeki güncel temyiz parasal sınırın altında kaldığı görüldüğünden, … Bölge İdare Mahkemesince verilen karar kesin olup temyizen incelenmesine hukuki olanak bulunmamaktadır.
Açıklanan nedenlerle, davacıların temyiz isteminin reddine, kesin olarak verilen karara karşı temyiz yoluna başvurulması nedeniyle yatırılan temyiz harçlarının davacılar üzerinde bırakılmasına, temyiz aşamasında kullanılan posta avansı miktarından artan kısmın isteği halinde davacılara iadesine, 06/07/2021 tarihinde oy birliğiyle, kesin olarak karar verildi.