Y A R G I T A Y İ L A M I

MAHKEMESİ : Marmaris 1. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 29/04/2014
NUMARASI : 2013/498-2014/187

DAVA : Davacı, ücret alacağı, kıdem, ihbar tazminatı, ulusal bayram ve genel tatil, çocuk parası, yıllık izin ücreti ile fazla mesai ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin 12.09.2009-07.05.2013 tarihleri arası davalı işyerinde çalıştığını, iş sözleşmesinin davalı işveren tarafından haklı sebep olmaksızın feshedildiğini beyanla kıdem ve ihbar tazminatı, fazla mesai, yıllık ücretli izin, ulusal bayram ve genel tatil, çocuk parası ve ücret alacaklarını talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı davaya cevap vermemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna göre, yazılı gerekçe ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Fazla mesai yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp ispatlanmadıkça, imzalı bordroda görünen söz konusu alacakların ödendiği varsayılır.
Fazla mesainin ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın bu tür yazılı belgelerle ispatlanamaması durumunda tarafların dinletmiş oldukları şahit beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla mesaisi olup olmadığı araştırılmalıdır.
Somut olayda davacı işçinin, 12.09.2009-02.04.2013 tarihleri arasında davalı işyerinde çalıştığı, mahkemece hükme esas teşkil eden bilirkişi raporunda fazla mesai ücretlerine ilişkin hesaplamaların davacı tanık beyanlarına göre Ekim-Mayıs ayları arası kış döneminde haftanın yedi günü günde üç saatten haftada yirmibir saat, yaz dönemine rastgelen yılın diğer aylarında ise haftanın altı günü, günde on saat çalıştığı, bir saat ara dinlenmesinden yararlandığı değerlendirilerek, haftada dokuz saat fazla çalışma yaptığı kabul edilmiştir.
Yapılan işin niteliği ve yaz döneminde fazla çalışma yapıldığı kabulüne göre davalı işyerinin bulunduğu çevrede inşaat yasağı olup olmadığı ve dolayısıyla davacının yaz döneminde fazla çalışma yapıp yapmadığı hususunda gerekirse davacı tanıkları tekrar dinlenerek sonucuna göre karar verilmesi gerekirken eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi isabetli olmamıştır.
Diğer taraftan fazla mesainin ispatı konusunda, dosyada işyerinde çalışma düzenini gösterir kayıt bulunmadığı, davacının fazla çalışmasının tanık beyanlarına göre tespit edildiği ve dinlenen tanıkların işyerinde 2012 yılına kadar çalıştıkları anlaşılmış olup tanıkların çalıştığı süre dikkate alındığında, davacının çalışma süresinin tamamında çalışma düzenini bilebilecek durumda olmadıkları bu nedenle davacının fazla çalışmasını tanıkların işyerinde çalıştıkları süre ile sınırlı olarak ispatladığı gözetilmeksizin yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olmuştur.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 07.12.2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.