MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Parada sahtecilik, başkasına ait kimlik veya kimlik bilgilerinin kullanılması
HÜKÜM : Mahkumiyet

Gereği görüşülüp düşünüldü:
1- Sanık hakkında parada sahtecilik suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
TCK.nın 197/1. madde ve fıkrası uyarınca hapis cezası yanında adli para cezasına da hükmolunması ve tekerrüre esas sabıkası olan sanık hakkında TCK.nın 58. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış; emanette kayıtlı sahte paranın akıbeti hususunda mahallinde her zaman karar verilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre sanığın suçun sabit olmadığına yönelik temyiz itirazı yerinde görülmediğinden reddiyle hükmün ONANMASINA,
2- Başkasına ait kimlik veya kimlik bilgilerinin kullanılması suçuna gelince;
Tekerrüre esas sabıkası olan sanık hakkında TCK.nın 58. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine göre sanığın suçun sabit olmadığına yönelik sair temyiz itirazının reddine, ancak;
1- Gerekçeli karar başlığında suç adının “başkasına ait kimlik veya kimlik bilgilerinin kullanılması” yerine “iftira” olarak yazılması,
2- UYAP ve adli sicil kaydının incelenmesinde; sanığın incelemeye konu dosyada hakkında dava açılmadan ve gerçek kimliği ortaya çıkmadan önce, aynı mağdura
yönelik 14.2.2011 tarihli aynı eylemi nedeniyle 16.07.2012 tarihli iddianameyle Üsküdar 3. Ağır Ceza Mahkemesi’nde dava açıldığı, yapılan yargılama sonucunda mahkum olduğu ve anılan mahkumiyetin de temyiz üzerine Dairemizce onanarak kesinleşmiş olduğu gözetildiğinde; sanığın aynı suç işleme kararının icrası kapsamında aynı mağdura karşı değişik zamanlarda aynı suçu işlediği, araya fiili veya hukuki kesinti girmediği anlaşılmakla; sanık hakkında zincirleme suç hükümlerine göre başkalarına ait kimlik bilgilerini kullanma suçundan verilecek olan cezadan TCK.nın 43. maddesi gereğince artırım yapılması ve böylece bulunacak sonuç ceza ile kesinleşen hükümdeki sonuç ceza arasındaki fark kadar cezaya hükmolunması gerektiği gözetilmeksizin yazılı şekilde hüküm kurulması,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 20.05.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.