Y A R G I T A Y İ L A M I

MAHKEMESİ : Kayseri 2. İş Mahkemesi
TARİHİ : 05/06/2014
NUMARASI : 2013/427-2014/328

DAVA : Davacı, kıdem, ihbar tazminatı, yıllık izin, fazla mesai ve yol parası alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili; müvekkilinin iş sözleşmesinin davalı işverence hiçbir sebep gösterilmeden feshedildiğini belirterek kıdem ve ihbar tazminatları ile ödenmediğini iddia ettiği bir kısım işçilik alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı yetkili temsilcisi; davacının Kayseri Büyükşehir Belediyesi Su ve Kanalizasyon İdaresi Genel Müdürlüğü ihale makamından ihale yoluyla taahhüt etmiş oldukları hizmet alım sözleşmesi işinde şoför olarak çalıştığını, Kayseri Büyükşehir Belediyesi Su ve Kanalizasyon İdaresi Genel Müdürlüğü ile aralarındaki hizmet alım sözleşmesinin 31.01.2013 tarihinrde sona ermesi sebebiyle bu tarih itibariyle Sosyal Güvenlik Kurumu çıkışının yapıldığını, davacının halen B. Turizm şirketinde çalışması sebebiyle kıdem ve ihbar tazminatı taleplerinin haksız olduğunu, yıllık izin ücretlerinin ödendiğini, fazla çalışma ve resmi tatil günleri çalışmasının da söz konusu olmadığını belirterek davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı işçinin fazla çalışma ücretine hak kazanıp kazanmadığı hususu taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp ispatlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda iş yeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, iş yeri iç yazışmaları, delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın bu tür yazılı belgelerle ispatlanamaması durumunda tarafların dinletmiş oldukları şahit beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada gözönüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
İmzalı ücret bordrolarında fazla çalışma ücreti ödendiği anlaşılıyorsa, işçi tarafından gerçekte daha fazla çalışma yaptığının ileri sürülmesi mümkün değildir. Ancak, işçinin fazla çalışma alacağının daha fazla olduğu yönündeki ihtirazi kaydının bulunması halinde, bordroda görünenden daha fazla çalışmanın ispatı her türlü delille söz konusu olabilir. Buna karşın, bordroların imzalı ve ihtirazi kayıtsız olması durumunda dahi, işçinin geçerli bir yazılı belge ile bordroda yazılı olandan daha fazla çalışmayı yazılı delille ispatlaması gerekir.
Dosya içeriğine göre; hükme esas alınan bilirkişi raporunda, fazla çalışma yönünden dosya kapsamındaki araç takip çizelgelerinin değerlendirilmediği anlaşılmaktadır. Mahkemece, söz konusu belgelerin incelenerek değerlendirilmesi amacıyla denetime elverişli ve ayrıntılı bilirkişi raporu alınmalı, sonucuna göre kazanılmış usuli hak ilkesine de riayet edilerek karar verilmelidir.
3-Taraflar arasında davacının yol parası alacağına hak kazanıp kazanmadığı hususunda da uyuşmazlık bulunmaktadır.
Somut olayda, davalı şirkete ait işyerinde servis uygulamasının mevcut olduğu davacı tanık anlatımı ile sabit olduğundan, davacının isteyerek servis kullanmadığı anlaşılmakla davacının yol parası ücretine ilişkin talebinin reddi yönünde hüküm kurulması gerekirken, kabulüne karar verilmesi isabetsizdir.
Sonuç: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 07.12.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.