MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : 5237 sayılı TCK’nın 157/1,62,52/2,4 maddeleri gereğince mahkumiyet

Sanığın dolandırıcılık suçundan mahkumiyetine ilişkin hüküm tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığa atılı dolandırıcılık suçunun 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nın 253. ve 254. madde fıkraları gereğince uzlaşma kapsamında olması nedeniyle, dosyanın uzlaşma bürosuna tevdii edildiği ancak; uzlaşmanın sağlanamadığı belirlenerek yapılan incelemede;
Müşteki ... ile eşi ..."nun ihtiyaç gereği ikamet ettikleri daireyi satmaya karar verdikleri ve ikametin penceresine satılık yazısı yazdıkları, olay tarihinde ..."nu arayan sanık ... ve temyiz dışı sanık ...’in eve bakmak istedikleri, ..."nun kendisinin evde olmadığını, eşinin evde olduğunu beyan ederek sanıkları eve yönlendirdiği, sanıkların müştekinin evine gittiği ve ev içerisinde ... ile telefonda konuşarak evin satış bedeli konusunda 79.000 TL"ye anlaştıkları, sanıkların İbrahim"e 4000 TL kapora bırakacaklarını telefonda söyleyerek telefonu kapattıkları, daha sonra müşteki Seyhan"a "evde para varmış, İbrahim Abi o paraları bize vermenizi söyledi" diyerek müştekiden 4600 TL para aldıkları ve yerine 1000 Özbek Somu banknotu müştekiye vererek evden ayrıldıkları, sanığın su şekilde üzerine atılı suçu işlediği iddia olunan somut olayda; savunması, müşteki beyanı, fotoğraf teşhis tutanağı ve tüm dosya kapsamından sanığın üzerlerine atılı suçu işlediğinin sabit olduğuna ilişkin mahkemenin kabul ve uygulamasında bir isabetsizlik görülmemiştir.
Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın suçun sübut bulmadığına ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 10/03/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi .