Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2017/601 Esas 2019/5437 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine 31/07/2014 gününde verilen dilekçe ile rücuen tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 29/12/2015 günlü kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2-Davacının diğer temyiz itirazlarına gelince;
Dava, rücuen tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı vekili, davalının askerlik görevi sırasında taksirli eylemi ile ateşli silahla vurmak suretiyle er Ali Kılıç’ın ölümüne sebebiyet verdiğini, davalının bu eylemi nedeniyle askeri mahkemede yargılandığını ve taksirle öldürme suçundan mahkumiyetine karar verildiğini, ölen erin yakınları tarafından Askeri Yüksek İdare Mahkemesinde açılan davada, davacı bakanlık aleyhine tazminata hükmedildiğini ve bu tazminatın davacı bakanlık tarafından ödendiğini belirterek ödenmek zorunda kalınan tazminatın davalıdan rücuen tazminini talep etmiştir.
Davalı, davaya cevap vermemiş; duruşmalara da katılmamıştır.
Mahkemece, alınan kusur raporuna itibar edilerek ve hakkaniyet indirimi de uygulanarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiş ancak davacı yararına vekalet ücreti takdir edilmemiştir.
Karar tarihinde yürürlükte olan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi’nin (AAÜT) 13. maddesinin (1) numaralı fıkrasında “Tarifenin ikinci kısmının ikinci bölümünde gösterilen hukuki yardımların konusu para veya para ile değerlendirilebiliyor ise avukatlık ücreti, davanın görüldüğü mahkeme için Tarifenin İkinci Kısmında belirtilen maktu ücretlerin altında kalmamak kaydıyla (yedinci maddenin ikinci fıkrası, dokuzuncu maddenin birinci fıkrasının son cümlesi ile onuncu maddenin son fıkrası hükümleri saklı kalmak kaydıyla,) Tarifenin üçüncü kısmına göre belirlenir” şeklinde düzenleme bulunmaktadır.
Dava kısmen kabul edildiğine göre mahkemece yukarıda anılan AAÜT gereğince davacı yararına vekalet ücreti takdir edilmemiş olması usul ve yasaya uygun düşmediğinden kararın bozulması gerekir ise de belirlenen bu yanılgının giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 6217 sayılı Kanunun 30. maddesi ile 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"na eklenen "Geçici madde 3" atfıyla uygulanmakta olan 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu 438/7 maddesi gereğince kararın düzeltilerek onanması uygun görülmüştür.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle hüküm fıkrasının 4. bendinden sonra gelmek üzere bir bent ilave edilerek “Karar tarihinde yürürlükte bulunan AAÜT gereğince kendisini vekille temsil ettiren davacı yararına 5.092,51 TL nispi vekalet ücretinin davalıdan alınarak davacıya verilmesine” cümlesinin yazılmasına, davacının diğer temyiz itirazlarının ilk bentte belirtilen nedenlerle reddiyle, kararın düzeltilmiş bu biçiminin ONANMASINA 20/11/2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.