Silahla tehdit - yaralama - 6136 sayılı Kanuna aykırılık - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2015/26963 Esas 2020/1007 Karar Sayılı İlamı

4. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/26963
Karar No: 2020/1007
Karar Tarihi: 16.01.2020

Silahla tehdit - yaralama - 6136 sayılı Kanuna aykırılık - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2015/26963 Esas 2020/1007 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, müştekileri yaralama ve tehdit ile 6136 sayılı kanuna aykırılık suçlarından mahkumiyetle cezalandırılmıştır. Sanık hakkında daha önce hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı olduğu için, bu durumun yeni eklenen kanun maddesi nedeniyle cezanın ertelenemeyeceği gerekçesiyle hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmiştir. Sanık, bu durumu kanuna aykırı olarak görerek temyiz istemiş ve Yargıtay da sanığın temyiz nedenlerinin yerinde olduğuna karar vererek hükmün bozulmasına karar vermiştir.
Kanun Maddeleri:
- 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddeleri: Hükmün temyiz edilemeyeceği durumlar için uygulanan kanun maddeleri.
- CMK'nın 231/8. maddesi: Hükmün açıklanmasının geri bırakılması ile ilgili kanun maddesi.
- 6545 sayılı Yasanın 72. maddesi: Hükmün açıklanmasının geri bırakılması ile ilgili kanun maddesi.

4. Ceza Dairesi 2015/26963 E. , 2020/1007 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Silahla tehdit, yaralama, 6136 sayılı Kanuna aykırılık
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
A) Sanık hakkında müşteki ..."ya yönelik yaralama suçuna ilişkin kararda öngörülen cezanın nitelik ve niceliğine göre, karar tarihi itibariyle hükmün temyiz edilemez olduğu anlaşıldığından, 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddeleri uyarınca sanık ..."un tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ İSTEĞİNİN REDDİNE,
B) Sanık hakkında katılanlar ... ile ..." a yönelik yaralama, müşteki ..." ya yönelik tehdit ve 6136 sayılı Kanuna aykırılık suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerinin temyizine gelince;
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Sanığın sabıkasında görülen ilamın hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin olması, CMK"nın 231/8. maddesine 28.06.2014 tarihli ve 6545 sayılı Yasanın 72. maddesiyle "Denetim süresi içinde, kişi hakkında kasıtlı bir suç nedeniyle bir daha hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilemez." cümlesi eklenmiş ise de, daha önce hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin verilen kararların kesinleşme tarihleri itibariyle engel oluşturmaması karşısında; bir daha suç işlemeyeceği kanaati ile bir kısım cezaları ertelenen ve takdiri indirim uygulanan sanık hakkında, "daha önceden hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı bulunduğu" şeklindeki kanuni olmayan gerekçe ile hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
Kanuna aykırı ve sanık ..."un temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 16/01/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.