Kasten yaralama sonucu ölüme sebebiyet verme - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2019/2022 Esas 2019/4065 Karar Sayılı İlamı

1. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/2022
Karar No: 2019/4065
Karar Tarihi: 01.10.2019

Kasten yaralama sonucu ölüme sebebiyet verme - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2019/2022 Esas 2019/4065 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ceza Dairesi tarafından verilen karara göre, sanıklar maktulün kasten yaralanması sonucu ölümüne sebebiyet verdikleri suçlarından mahkum edilmişlerdir. Sanıkların istinaf başvuruları reddedilmiş ve yargılamaya ilişkin karar kesinleşmiştir. Temyiz başvuruları incelenirken, bir sanığın temyiz talebinin süresi geçtikten sonra verildiği için red edildiği ve diğer sanıkların temyiz taleplarından vazgeçtikleri tespit edilmiştir. Bu nedenle, mahkeme kararı dosya üzerinden incelenmeksizin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına iade edilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- Türk Ceza Kanunu'nun 86/3-b-e maddesi (Taksirle Ölüme Neden Olma Suçu)
- Türk Ceza Kanunu'nun 87/4-son maddesi (Kasten Yaralama Sonucu Ölüme Sebebiyet Verme Suçu)
- Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi (Birden Fazla Suç İşlenmesi Halinde Uygulanacak Cezalar)
- Türk Ceza Kanunu'nun 63. maddesi (Hükümlendirme)
- CMK'nin 294. maddesi (Temyiz Dilekçesinin Yazılış Şartları)
- CMK'nin 298. maddesi (Temyizden Vazgeçilmesi ve Süresi Geçirilmesi)

1. Ceza Dairesi 2019/2022 E. , 2019/4065 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Kasten yaralama sonucu ölüme sebebiyet verme
HÜKÜM : ... 9. Ağır Ceza Mahkemesinin 02/04/2018 tarih ve 2017/1423 esas, 2018/132 karar sayılı ilamı ile sanıkların ayrı ayrı TCK.nin 86/3-b-e, 87/4-son, 53, 63. maddeleri uyarınca 14 yıl hapis cezasına ilişkin mahkumiyet hükmüne yönelik istinaf başvurularının düzeltilerek esastan reddine.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Sanıklar ... ve ... hakkında; maktul ...’ya yönelik kasten yaralama sonucu ölüme sebebiyet verme suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik istinaf başvurusunda bulunulması üzerine, ... Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin 05.07.2018 gün, 2018/1761 esas ve 2018/1653 karar sayılı, istinaf talebinin düzeltilerek esastan reddine dair kararına ilişkin yapılan temyiz başvurularının incelenmesinde;
1) Sanık ... müdafiine kararın 20.07.2018 tarihinde tebliğ edildiği fakat temyiz dilekçesinin yasal süre geçtikten sonra 09.08.2018 tarihinde verildiği anlaşılmakla, sanık ... müdafiinin temyiz talebinin 5271 sayılı CMK’nin 298. maddesi uyarınca REDDİNE,
2) Sanık ... müdafii ve sanık ... cezaevi kanalıyla yasal süresi içerisinde temyiz talebinde bulunmuş iseler de; sanık ...’in 07.08.2019 tarihinde, sanık ...’nın ise 29.05.2019 tarihinde cezaevinden göndermiş oldukları dilekçeler ile temyiz talebinden vazgeçtikleri ve hükmün onanmasını talep etmeleri karşısında, sanık ... müdafii ve sanık ...’nın temyiz taleplerinin 5271 sayılı CMK"nin 298. maddesi uyarınca REDDİNE,
3) Katılan ... Hizmetler Bakanlığı vekilinin, CMK’nin 294. maddesinde açıkça belirtildiği üzere temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerini belirtmediği anlaşılmakla, temyiz talebinin CMK"nin 298. maddesi uyarınca REDDİNE,
Ve dosyanın incelenmeksizin mahalline iade edilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 01.10.2019 gününde oy birliği ile karar verildi.