Özet:

Mahkeme kararı, çocuğun kaçırılıp alıkonulması suçundan mahkum olduğunu ve suça sürüklenen çocuğa yüklenen suçun yasa maddesinde öngörülen cezanın türü ve üst sınırı itibariyle 5237 sayılı TCK'nın 66/1-e ve 66/2 maddelerinde belirlenen 5 yıl 4 aylık asli dava zamanaşımı süresinin, zamanaşımını kesen son usuli işlem olan hüküm tarihinden temyiz incelemesi tarihine kadar gerçekleştiği sonucuna varmıştır. Bu nedenle suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz itirazı kabul edilmiştir. Hüküm, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA karar verilmiştir. Ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta anılan yasanın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, suça sürüklenen çocuk hakkında açılan kamu davası gerçekleşen dava zamanaşımı nedeniyle 5237 sayılı TCK'nın 66/1-e, 66/2 ve CMK'nın 223. maddeleri gözetilerek DÜŞÜRÜLMÜŞTÜR. Kanunlar hakkında detaylı bilgi aşağıdaki gibidir:
- 5237 Sayılı TCK'nın 66/1-e maddesi: \"Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma\".
- 5237 Sayılı TCK'nın 66/2 maddesi: \"Çocuğun kaçırılması veya alıkonulması\".
- 1412 Sayılı CMUK'nın 321. maddesi: \"Bozma kararının hükümlerin hepsini veya bir kısmını bozmak suretiyle veya hüküm fıkrasında değişiklik yaparak veya uygulamaya lüzumu kalmamış hükümleri kaldırarak karar verebilecek olan Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı veya Yargıtay Birinci Başkanından oluşan bozma heyetine verilen yetki\".
- 1412 Sayılı CMUK'nın 322. maddesi: \"Bozma nedenini ortadan kaldıracak şekilde karar verilmesi mümkün olduğu takdirde Yargıtay, bozulma sebeplerinden bir ya da birkaçının ortadan kaldırılabileceğine kanaat getirirse, kararı kendisi verir.\"
- 5320 Sayılı Yasanın 8/1. maddesi: \"Mahkeme kararlarının kesinleşme tarihinden itibaren 10 yıl geçtikten sonra kamu hizmetine alınması kuraldır.\"