11. Hukuk Dairesi Esas No: 2019/1538 Karar No: 2019/7158 Karar Tarihi: 13.11.2019
Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2019/1538 Esas 2019/7158 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Malatya 4. Asliye Hukuk Mahkemesi'nin verdiği bir kararın temyiz incelemesi için dosyanın Gaziantepe Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesi'ne gönderildiği ancak istinaf başvurusunun reddedilerek dosyanın yeniden ilk derece mahkemesine gönderilmesi gerektiği belirtildi. Kanunlar olarak ise 5235 sayılı Adli Yargı İlk Derece Mahkemeleri ile Bölge Adliye Mahkemelerinin Kuruluş, Görev ve Yetkileri Hakkındaki Kanunun 25 ve geçici 2. maddeleri, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun geçici 3/2. maddesi ve 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 427 ila 454. maddeleri belirtilmiştir.
11. Hukuk Dairesi 2019/1538 E. , 2019/7158 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ (ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ SIFATIYLA)
TÜRK MİLLETİ ADINA
Taraflar arasındaki davadan dolayı Malatya 4. Asliye Hukuk Mahkemesince verilen 21/12/2017 gün ve 2017/340-2017/722 sayılı hükmün Yargıtayca incelenmesinin davacı vekili tarafından istenilmekle dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü: Dosyanın yapılan tetkikinde; davanın başlangıçta Malatya 1. İş Mahkemesi’nin 25.11.2015 tarih 2015/491-2015/633 sayılı ilamıyla, somut uyuşmazlıkta Asliye Ticaret Mahkemesinin görevli olduğundan bahisle görevsizlik kararı verildiği, anılan kararın temyiz edilmeksizin 30.12.2015 tarihinde kesinleşmesi üzerine dosyanın Malatya 4. Asliye Hukuk Mahkemesi’ne (Asliye Ticaret Mahkemesi sıfatıyla) gönderildiği ve 06.01.2017 tarih 2016/18-2017/18 sayılı ilamıyla uyuşmazlıkta iş mahkemesinin görevli olduğu gerekçesiyle görevsizlik kararı verildiği, merci tayini için dosyanın gönderildiği Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 3. Hukuk Dairesi’nin 04.05.2017 tarih 2017/457-2017/460 sayılı ilamıyla uyuşmazlıkta Asliye Ticaret Mahkemesinin görevli olduğuna karar verildiği, yetkili ve görevli mahkemece yapılan yargılama neticesinde 21.12.2017 tarihinde temyize konu nihai kararın verildiği, nihai karar aleyhinde davacı vekilince istinaf yoluna başvurulması sonrasında Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesi’nin 05.12.2018 tarih 2018/747-2018/1641 sayılı ilamıyla başvurulacak kanun yolunun temyiz kanun yolu olduğu gerekçesiyle istinaf başvuru dilekçesinin görev yönünden reddine karar verildiği ve temyiz incelemesi yapılmak üzere dosyanın dairemize gönderildiği anlaşılmaktadır. 5235 sayılı Adli Yargı İlk Derece Mahkemeleri ile Bölge Adliye Mahkemelerinin Kuruluş, Görev ve Yetkileri Hakkındaki Kanunun 25 ve geçici 2"inci maddeleri uyarınca kurulan ve yargı çevreleri belirlenen Bölge Adliye Mahkemeleri, 20.07.2016 tarihinde göreve başlamış olup, İlk Derece Mahkemesince verilen nihai nitelikteki kararın, Bölge Adliye Mahkemelerinin faaliyete geçtiği tarihten sonra verildiği açıktır. Bölge adliye mahkemeleri faaliyete geçmeden önce verilen görevsizlik kararının ise temyiz edilmeksizin kesinleştiği hususu sabittir. 6100 sayılı HMK geçici 3/2. maddesinde; Bölge adliye mahkemelerinin göreve başlama tarihinden önce verilen kararlar hakkında, kesinleşinceye kadar 1086 sayılı Kanun"un 26.09.2004 tarihli ve 5236 sayılı Kanun"la yapılan değişiklikten önceki 427 ila 454. madde hükümlerinin uygulanmasına devam olunacağı, bu kararlara ilişkin dosyaların bölge adliye mahkemelerine gönderilemeyeceği düzenlenmiştir. Bu düzenleme nedeniyle bir dosyada 20.07.2016 tarihinden önce HUMK hükümlerine göre temyize tabi nihai bir karar verilmiş, bu karar temyiz edilmeyerek kesinleşmiş ise dosyada kesinleşinceye kadar verilecek tüm kararlar HMK hükümlerine göre istinafa tabi, görevsizlik kararı temyiz sonucu kesinleşmiş ise doğrudan HUMK hükümlerine göre temyize tabidir. (Emsal nitelikte Dairemizin 03.04.2019 tarih 2018/328-2019/2593 ve 10.06.2019 tarih 2018/2586-2019/4143 sayılı ilamları) Bu itibarla, bölge adliye mahkemeleri faaliyete geçmeden önce verilen ve temyiz edilmeksizin kesinleşen görevsizlik kararının HMK’nın geçici 3/2. maddesinin uygulanmasını gerektirmeyeceği, başka bir söyleşiyle, bu durumun 21.12.2017 tarihinde verilen nihai hükmün 1086 sayılı Kanun hükümleri çerçevesinde temyiz incelemesine tabi tutulmasını gerektirici mahiyet taşımadığı anlaşılmaktadır. Bu nedenle, mahkemece verilen nihai kararın kanun yolu incelemesi bölge adliye mahkemesine aittir. Belirtilen sebeplerle, bölge adliye mahkemesince, başvurulacak kanun yolunun temyiz olduğundan bahisle istinaf başvuru dilekçesinin görev yönünden reddine ve dosyanın mahkemesine geri çevrilmesi doğru görülmemiş, Bölge Adliye Mahkemesi kararının re’sen bozularak kaldırılmasına ve dosyanın istinaf incelemesi için ilgili bölge adliye mahkemesine gönderilmek üzere ilk derece mahkemesine geri çevrilmesine karar vermek gerekmiştir. SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, Ganziantep Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesi’nin 05.12.2018 tarih 2018/747-2018/1641 sayılı ilamının re’sen BOZULARAK KALDIRILMASINA, kanun yolu değerlendirmesi yapılmak üzere dosyanın ilk derece mahkemesine İADESİNE, 13/11/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.